Toen ik net zwanger was wilde ik al graag beginnen met het kopen van leuke kleertjes voor onze Oliebol. Maar in welke winkel ik ook kwam, genderneutrale kleertjes waren erg moeilijk te vinden. Alles is altijd ingedeeld in een jongens- en meisjesafdeling. Terwijl het lichaam van elke baby toch zo ongeveer dezelfde vorm heeft. Dat mannen- en vrouwenkleding echt anders is, heeft natuurlijk ook te maken met de pasvorm. Maar voor zo’n kindje maakt dat toch helemaal niks uit?

In de (bijna) acht maanden dat ik nu moeder ben heb ik al een aantal rare dingen gedaan. Hier 10 dingen die ik in de afgelopen maanden gedaan heb die ik me voor de geboorte van Muppet niet had kunnen voorstellen.

Het artikel over papaklasjes zette mij aan het denken. Worden mannen zo weinig betrokken in andere voorbereidingen tijdens de zwangerschap dat zij een aparte klas nodig hebben om zich goed voor te kunnen bereiden op de komst van hun kind? Ik ging terug denken aan mijn eigen zwangerschap. Mijn man en ik deden eigenlijk alles samen. We kozen samen de spullen voor de kinderkamer uit, kochten samen een kinderwagen, gingen samen naar alle controles bij de verloskundige en we deden zelfs samen (op zijn initiatief!!) een zwangerschapscursus. Ook tijdens de bevalling was hij aldoor aanwezig en toen we daarna nog een paar daagjes in het ziekenhuis moesten blijven was hij er ook constant. Ik had dan ook de hele zwangerschap het idee dat wij het echt samen deden. Ja, natuurlijk ik had de dikke buik en ik had last van alle kwaaltjes, maar hij probeerde me daar waar mogelijk zo goed mogelijk te ondersteunen. Wij kregen een kind en wij bereidden ons dus samen voor.

In je kraamtijd word je overspoeld met leuke, lieve en goed bedoelde cadeautjes voor je kleintje (en misschien ook voor jezelf). Ik zet hier (in willekeurige volgorde) mijn vijf favorieten op een rijtje.

Als je je als mama-to-be gaat verdiepen in of je borst- of flesvoeding wil geven, kom je op internet vaak nogal verhitte discussies tegen. Er lijken twee hele duidelijke kampen te bestaan, de mama’s die kostte wat kost borstvoeding geven (en dat ook aan de hele wereld willen laten weten) en de mama’s die absoluut geen borstvoeding willen geven en zich sterk proberen te verzetten tegen alle pro-borstvoedingsartikelen. Toch is deze keuze niet altijd zo zwart-wit als deze vaak gepresenteerd wordt..

In de nieuwe richtlijn van de Jeugdgezondheidszorg wordt geadviseerd om baby’s alleen in hun bedje te laten huilen totdat ze in slaap vallen. Dit zou een effectieve manier zijn om baby’s een slaapritme aan te leren. Mij lijkt dit voornamelijk een effectieve manier om te zorgen dat je baby absoluut niet veilig hecht... Zo’n klein wezentje heeft zijn ouders toch nodig? Ook al is het 3 uur ’s nachts? Als een kindje huilt hoort het in mijn ogen gewoon getroost te worden, waar het ook is, hoe laat het ook is.

Eigenlijk heeft het altijd vast gestaan dat als mijn man en ik zouden gaan samenwonen dat er katten in huis zouden komen. Een jaar nadat we waren gaan samenwonen kwamen dan ook onze eerste harige ‘kindjes’ in huis. Omdat we natuurlijk niet altijd thuis zijn en we het zielig vonden als er dan één kat alleen thuis zou zitten, namen we er meteen twee. Het werden twee lieve broertjes. Elmo (rood-harig) en Pingu (zwart-wit). Een half jaar later was een collega van mijn man op zoek naar een goed huisje voor zijn Maine Coon kitten. Zijn vrouw bleek allergisch te zijn en omdat wij al twee katten hadden leek het hem wel goed als wij de kitten zouden overnemen. Uiteraard wilden wij dit wel, als het tenminste goed zou gaan met Elmo en Pingu. Misha werd gelukkig snel geaccepteerd en mocht zelfs al binnen een week bij de broertjes slapen. Zo hadden wij dus drie harige kindjes..

Tijdens mijn zwangerschap googlede ik wat af. Is dit gevoel normaal? Welk matrasje is het beste? Welke draagdoek wil ik hebben? En hoewel ik alles las wat los en vast zat (en dan nog meer) zijn er toch een aantal dingen waar ik pas achterkwam toen Muppet al geboren was. En sommige dingen waren best handig geweest om eerder te weten..

Toen ik vanmorgen nog in bed lag las ik even het laatste nieuws, zoals ik eigenlijk elke ochtend doe.. ‘Explosies op luchthaven Brussel’ zag ik staan.. ‘Het zal toch niet..’, dacht ik. Tegen beter weten in hoopte ik dat het een ongeluk was. Maar helaas, al snel werd duidelijk dat het om een aanslag ging..