Onze kleine meid deed het vanaf het begin heel goed. Was wel een pittige hongerige tante die iedere 3 a 4 uur kwam voor een fles. Ook in de nacht. Gelukkig deed mijn man heel veel. En hadden we de ongeschreven regel ik deed het tot ongeveer 3 a 4 uur snachts en mijn man daarna. Tussen 3 en 5 waren we beiden niet te genieten maar hoorde erbij. Mijn man hoort niks snachts. Die duw ik dan aan en ging hij haar halen en maaktte dan bv slapend de fles en verzorgde ik haar. Zo hoefde ik niet steeds over te stappen van bed naar rolstoel enzo. Vooral net na de keizersnede was dit fijn. En hij doet het nu nog eerlijk gezegd.

Zwanger!

Hier ben ik dan met deel 2, amper een dag later. In het vorige deel kon je lezen dat ik het niet zo makkelijk vond om “zomaar even” een blog te schrijven, laat staan waarover. In dit deel zal ik een beetje vertellen wie ik ben en wat ik doe. 

Motherhood. Het mooiste en engste wat er is. Paniekaanvallen als je kind ineens bij de kippen staat te kijken en jij 1 sec weg keek. Nachtmerries over ontvoeringen op een druk plein en op random momenten angstaanvallen van alles wat kan gebeuren, maar uiteraard niet gebeurd

Voordat ik mijn diagnose kreeg wist ik vrij weinig over kanker. Wat ik wèl wist, was dat er wel tientallen verschillende soorten kanker bestaan, en dat kanker overal in het lichaam kan ontstaan. Ook wist ik dat kanker kan worden behandeld met chemotherapie, bestralingen en operaties, en ik wist dat er vier stadia zijn.

We kennen allemaal wel de uitdrukking “Geld maakt niet gelukkig”. En dat klopt. Geld hebben maakt niet gelukkig, maar geld is wel nodig om het leven te kunnen leiden dat je wilt. Geld is nodig om te kunnen zorgen voor de mensen waar je van houdt. En geld helpt om dromen uit te laten komen.

Nadat Anna was geboren, wilde ik na anderhalve maand mijn werk in de kinderopvang voortzetten. Na anderhalve maand thuis gezeten te hebben, waarin ik mijn dagen vulde met huilen, slapen, wandelen en mij ontzettend leeg voelen, vond ik het tijd om mijn leven weer op te pakken.