Kraamweek en de eerste maand
De kraamverzorgster is belangrijk voor een goede kraamweek!
Ons zoontje had een ietwat geligere huid. Niets om ons zorgen over te maken. De familie van zijn top papa heeft namelijk "blauw bloed".
Ons zoontje had een ietwat geligere huid. Niets om ons zorgen over te maken. De familie van zijn top papa heeft namelijk "blauw bloed".
De wens is groter dan ooit. Niets liever wil je weer zwanger worden. We moesten veel geduld hebben. Een miskraam, maanden hormonen en vele echo’s.
Broeken die niet meer passen, blousjes die niet meer lekker zitten… Wanneer je zwanger bent, wil je natuurlijk comfortabele kleding dragen en als dat er dan ook nog leuk uitziet, is dat helemaal mooi meegenomen! Deze mommy’s (to be) stylden de nieuwe collectie van Noppies met kledingstukken uit eigen kast. Een comfortabele maar stijlvolle look is waar zij voor gingen. Lees verder en raak geïnspireerd door hun keuzes!
Onze vakantie naar Kreta, Griekenland, begon natuurlijk met een vlucht van Schiphol naar Heraklion. De allereerste vlucht met baby!
Er veranderd iets in mijn lichaam, ik voel het. Volgens mij ben ik zwanger.. Zou dat echt? Maar daar ben ik toch nog totaal niet klaar voor.. Test na test na test, toch echt allemaal positief. Ik wist niet zo goed of ik nou blij was of angstig, beide gevoelens kwamen naar boven.
Julia heeft volgens mij het boos kijken ontdekt, ze doet dat sinds deze week volop. Eet je je boterhammetje op? Boze blik. Gaan we slapie doen? Nog bozere blik. Ook het woordje nee begint veelvuldig gebruikt te worden, al heeft ze nooit echt moeite gehad om duidelijk te maken wat ze wil. Overlaatst gooide ze haar eten op de grond en riep heel vrolijk: Toetje!!!! Wat doe je dan als moeder? Maar eerst zorgen dat je je lach onderdrukt krijgt...
Twee weken na mijn aankomst op de nieuwe afdeling, begon het bekende gevoel van misnoegd te zijn weer in mij te ontluiken. Ik lijk door de gangen te dolen, ik woon meer in mijn hoofd dan op de afdeling. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden was mijn enige individuele gesprek van de week er eentje van 10 minuten met de supervisor van de afdeling.
Ik wilde zo snel mogelijk hun ledikantjes eruit hebben (voornamelijk die van Milan). Weg ermee, dit was voor mij verdoemenis. We maakte de kamer leeg en lieten het voor wat het was.
En dan val je in een gat, een heel diep zwart gat. De eerste weken na het definitieve afscheid zijn zwaar, loodzwaar. Al die weken in het ziekenhuis en toen Daan thuis was word je geleefd. Nu komt de trein die al die tijd maar door gedenderd heeft tot stilstand. De eerste tijd kan ik echt alleen maar huilen, ik ben gebroken, ontroostbaar en kom ik het liefst mijn bed niet uit.
Iedere ouder kent het wel: de ochtendrush met de kinderen. Ik heb 3 jonge kinderen om klaar te maken: 2 voor school en 1 voor de opvang. En ik ervaar het soms echt als een rush.
Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.
De herfst staat voor de deur en dat betekent gezelligheid, warme chocolademelk en sprankelende kleuren buiten. Helaas kan het weer soms onvoorspelbaar zijn, met regenachtige dagen die roet in het eten kunnen gooien. Het kan soms een uitdaging zijn om creatieve manieren te vinden om de kleintjes bezig te houden op regenachtige dagen.