Ik kan me voorstellen dat dat erg slopend is.. Je gevoel volgen lijkt me dan altijd het beste! Als mama (of papa, die kan het ook prima aanvoelen volgens mij) weet je volgens mij prima wat het beste is voor je kindje.

Dunya sliep tot bijna 1 jaar niet structureel door. Ik heb altijd veel gebroken nachten gehad. Dat was slopend, maar ik kon het niet opbrengen om haar te laten huilen. En die richtlijnen veranderen ook steeds. Alleen je gevoel verandert waarschijnlijk niet en dus vind ik dat een verstandige raadgever. Doe wat goed voelt.

Sommige van die adviezen zijn zo raar... Ik doe altijd maar wat ik denk dat goed is. Je moedergevoel is volgens mij sterker dan een paar van die regeltjes hoor..

Ik snap ook niet echt waar die richtlijnen vandaan komen eigenlijk... Ze zeggen toch ook altijd dat je je moedergevoel moet volgen en als je baby huilt zegt je moedergevoel toch meestal dat je hem/haar moet gaan troosten? In het begin probeerde ik zoveel mogelijk naar de adviezen te luisteren, maar inmiddels doe ik wat voor mijzelf goed voelt. Tot nog toe lijkt dit goed te gaan ;)