De mensen die mij al wat langer volgen weten dat ik graag en vaak sport. Voor mijn zwangerschap trainde ik zes keer per week. Van Crossfit tot kickboksen en van hardlopen tot voetbal, zolang ik maar lekker in beweging was. Sporten was mijn verslaving. Onrustig als ik een dag niet had gesport, het was voor mij echt een uitlaatklep. Ik kon de dagelijkse dingen loslaten en mn hoofd leegmaken, heerlijk. 

Afgelopen week was mn vriend een week naar Curaçao met zijn werk, wat een straf he! Helaas konden wij niet mee en bleven wij met z’n drietjes achter in het koude Nederland. 

Vanaf het moment dat ik zwanger was veranderde er iets bij mij. Ik ben best wel iemand die spanning opzoekt en niet snel bang/angstig is. Bungeejumpen, uit een vliegtuig springen, vulkanen beklimmen, yes I’m in. Hoe meer spanning, hoe beter! Maar vanaf het moment dat ik zwanger was veranderde dit. Niemand heeft het over de angst en spanning die je voelt tijdens je zwangerschap en vanaf de geboorte.

Op 10 oktober had ik met 34+4 mijn laatste controle in het ziekenhuis. Omdat ik zwanger was van een tweeling was ik medisch en had ik regelmatig controles in het ziekenhuis. Bij deze laatste controle gingen we een datum prikken. Wat een gek idee dat je vanaf dat moment weet wanneer je moeder wordt. Doordat ik zwangerschapscholestase (galstuwing) had, moest ik met uiterlijk 37 weken bevallen. Wat op zich ook normaal is voor een tweeling zwangerschap. Oktober is voor ons een drukke maand met veel verjaardagen waaronder de verjaardag van mijn moeder en mijzelf. Op deze data wilde ik dus liever niet bevallen. Tja dat is dan weer de luxe als je zelf mag meedenken over de datum. We besloten dat ik 18 oktober in de avond opgenomen zou worden. Er zou dan een ballonnetje geplaatst worden zodat er ontsluiting gecreëerd zou worden. De dag daarna zou ik dan ingeleid worden.

"Hey wie heeft er zin om over een uurtje af te spreken?" Voorheen was mijn antwoord sowieso; "Ja gezellig, ik kom eraan", maar tegenwoordig werkt dat zo niet meer.
A. lukt het mij echt niet om binnen een uur ergens te zijn (lees meisjes aankleden, alles inpakken, mezelf fatsoeneren en dan ook nog naar de locatie zien te komen) en B is het als enige met kinderen ook gewoon anders. 

Mijn beide meisjes hebben er een aantal… aardbeienvlekken. Maar wat is het en hoe komen ze eraan?