De zomervakantie was voorbij voordat ik het wist, ik kan niet anders zeggen dan dat ik genoten heb.

De laatste tijd denk ik veel na over de afgelopen 2 jaar. We hebben een nieuwe behandeling gepland staan, eindelijk! We hadden bedacht dat de volgende behandeling waarschijnlijk voorlopig de laatste zal zijn. Onder voorbehoud van niet voorziene omstandigheden uiteraard…

“Wie is er morgen jarig?” vraagt Karsten. Je kantelt je hoofd een tikje, pronkt met de kuiltjes in je wangen en prachtige krullen… en dan als kers op de taart die fonkeling in je ogen terwijl je grinnikt… “itte!!” je pakt ons helemaal in, in een ogenblik! Elke dag weer!

We waren deze zomer op vakantie en dat was heel fijn. Samen met ons vieren op pad en niets moeten en van alles mogen.

Iemand vroeg me een paar maanden geleden of ik een modus had gevonden. En ik kon echt volmondig “ja” zeggen. Want ik had een modus en we genoten echt!

Dit prachtige dappere meisje, zo’n levensgenieter, zo dapper, zo stoer… zo’n enorme leeuwin!!

Na maanden wachten is er dan eindelijk een datum. Ik krijg er een kriebel van in mijn buik, het doet mijn moederhart een beetje pijn en ik vind het doodeng. Maar bovenal vind ik het een opluchting. Eerder was er al 2x een “misschien” datum, maar beiden gingen niet door. Zo’n Corona gevolg zeg maar…

Ze is je allerliefste pop, “Biebie” noem je haar en je sust haar in slaap terwijl je je hebt genesteld in een stoel in de zon. Ietwat onhandig frummel je een dekentje om haar heen en kust haar zachtjes op haar voorhoofd. “Mwah” zeg je zachtjes, waarna heel veel zachte mini kusjes volgen en wiebel je heen en weer.

We waren op vakantie en genoten enorm met z’n vieren; zon, zee, strand en een heel tof zwembad.