Allerliefste jij!

Ze is je allerliefste pop, “Biebie” noem je haar en je sust haar in slaap terwijl je je hebt genesteld in een stoel in de zon. Ietwat onhandig frummel je een dekentje om haar heen en kust haar zachtjes op haar voorhoofd. “Mwah” zeg je zachtjes, waarna heel veel zachte mini kusjes volgen en wiebel je heen en weer.

Om haar vervolgens op de grond te smijten en Sybe de hond te kroelen. Je grijpt hem vast bij zijn snuit en na een knuffel volgen er een paar dikke zoenen. Met je vingers zoek je zijn ogen op, volgens mij omdat ze zo mooi glimmen. Je weet best dat het niet mag en kijkt me ondeugend aan. Het zoete beest tolereert alles van jou, want jullie groeien samen op.

Daarna doe je ineens heel boos tegen je broer, ik denk dat hij je aankeek terwijl het niet mocht. Broertje lief wordt er verdrietig van waarna je hem rustig troost.

Ik kijk ernaar…met warme kriebels in mijn buik kijk ik naar jou, wie je bent en wat je doet. En ik bedenk me dat ik niet altijd meer weet wat er in je koppie omgaat. Whuuut! Wanneer is dat gebeurd?

Heb ik dan toch per ongeluk met mijn ogen geknipperd en ben je nu ineens bijna 2?? Potverdikkie! Ik had me zo voorgenomen om alles van je in me op te nemen, elke minuut vast te houden en zo intens te genieten dat het minstens als 4 jaar zou moeten voelen. Maar nee… het voelt als gisteren. En nu ben je ineens je eigen jij!

Jij bent jij en gewoon alleen maar jij, helemaal jij. Jij hoort bij mij, bij ons en met jou zijn we met ons vieren een ontzettend fijne wij!

Soms krijg ik wel heimwee naar de mini-jij. Mijn lijf begint geloof ik te vergeten hoe die mini versie van jou aanvoelt, maar daar ben ik nog niet aan toe. Drie maanden geleden had ik niet gedacht dat ik dit zou zeggen, maar kunnen we even terugspoelen alsjeblieft?

Terug naar waar jij hoort in het verlengde van mij? Terug naar zonder woorden weten wat je wilt en nodig hebt? Één blik was altijd genoeg, genoeg om me te laten weten wat je nodig had en foutloos kwam het binnen, altijd. Maar echt altijd!

En nu… nu komt er veel minder binnen, zelfs de zorgen komen bijna niet meer binnen, red je het dan vanaf nu zonder mijn zorgen??

Ze gonzen al weken niet meer in mijn hoofd, er is rust. Ik denk dat jij dat hebt gedaan. Want lief groot klein meisje, wat ga jij ineens hard en wat doe je stinkend hard je best. Zo enorm trots op jou!

Volgende week vieren we je tweede verjaardag! Je eerste verjaardag kon niet groots vanwege de maatregelen, dit keer moet het lukken denk ik.

Terug naar dat herfstige zonnetje; ik besef dat er een andere fase is aangebroken. Je hebt, sinds dat ene moment van de zomer dat ik me ineens zorgen maakte over het verschil in motoriek en cognitie, alle zeilen bijgezet en bent vol voor ontwikkeling op alle fronten gegaan. Alsof je bedacht had dat je geen dreumes meer wil zijn, ben je een peuter geworden.

Eentje die elke week weer nieuwe woordjes zegt, spelletjes speelt en plots voelt het alsof het niet alleen maar wij is, maar ook vooral JIJ! Je bent ineens je eigen persoon met je eigen wil en je eigen zin, tot aan welke kleding je aan wilt en de volgorde waarin je ze aan wil.

Lieve lieve allerliefste Vesper, ik ben ik en jij bent jij, ik ben zo trots op jouw vers ontdekte jij. Maar laat je me soms nog wel toe bij jouw jij? Dan zijn we samen nog weer heel eventjes met z’n tweeën wij…