Vaak hoor je dat auto's voor jongens zijn en poppen voor meisjes. Voor jongens speelgoed worden vaak felle kleuren als rood, geel en blauw gebruikt en voor meisjes roze en in mindere mate paars. In een speelgoedwinkel kan je zo ook gelijk zien waar je moet zijn. Handig toch? Een aantal vooroordelen over jongensmoeders en meisjesmoeders:

Dit is de vierde week dat ik weer werk. In eerste instantie zag ik hier heel erg naar uit. Ik heb er voor gekozen om mijn dochter groot te brengen met borstvoeding. Respect voor alle andere moeders die dat ook doen. Ook als ik weer zou gaan werken zou ik bij de borstvoeding blijven.

Een van mijn voornemens was dat ik mijn dochter niet al te jong wou laten kennismaken met tv. Weer een voornemen in het rijtje van "Ik laat mijn kind niet bij ons in bed slapen" en "niet langer dan 15 minuten in de schommelstoel" die gesneuveld is.

Het is alweer een week geleden dat mijn man zijn eerste papadag heeft. Over twee weken moet ik weer gaan werken, en hij krijgt dan een papadag en twee dagen gaat ze naar oma. Ik had kaartjes gekregen voor een ladies day in de sauna. Goede reden dus voor hem om een dagje te gaan proefdraaien! We hadden wel afgesproken dat ik iig iedere twee uur op de telefoon zou kijken zodat als er iets aan de hand is ik gelijk naar huis zou gaan. (Mijn zusje had tijdens het proefdraaien van haar vriend hem om het kwartier aan de telefoon gehad met vragen.)

Anna-Sophia is nu zes weken en we hebben al een hoop beleefd, met name in emotieland. Het is net alsof we in een achtbaan van emoties zitten. Zelf ben ik van mening dat ik tijdens mijn zwangerschap er weinig last van had, iets waar mijn man het niet mee eens is... Maar nu moet ik er toch aan toegeven, zelfs als ik een disney film aan het kijken ben dat een beetje verdrietig is kan ik al beginnen te huilen.

Het is alweer twee dagen geleden dat we voor het 'eerste' bezoek bij het consultatiebureau werden verwacht. Eerste keer tussen aanhalingstekens aangezien we voor de gehoortest er ook heen moesten en de wijkverpleegkundige tijdens het huisbezoek duidelijk had gemaakt dat ze geen behoefte hadden aan ouders die iedere week langs kwamen tijdens het inloopspreekuur om hun kind te wegen, maar een maand wachten tot het eerste bezoek te lang was dus we wel een keer 'moesten' langskomen. Als brave ouders hebben we dat natuurlijk gedaan, en we waren natuurlijk ook nieuwsgierig of ze goed groeide.

Als nieuwe moeder vroeg ik me af wat 'normale' uitstapjes zijn voor moeder en kind om tijdens het zwangerschapsverlof te ondernemen. Normaal heb ik tussen haakjes geplaatst aangezien iedere bevalling en daarmee de gesteldheid van de moeder anders is. Dit geld natuurlijk ook voor de hoeveelheid prikkels die een baby aan kan en zijn/haar dagritme.

Op dit moment ligt mijn zusje haar weeën weg te puffen. Gistermiddag zijn mijn dochter en ik nog met haar, haar vriend en onze moeder wezen lunchen tussen het gerommel door om voor een beetje afleiding/pijnbestrijding te zorgen. Haar vriend gaf toen aan zich een beetje machteloos te voelen omdat hij het zelf niet kan ervaren. Voor mijn gevoel AL drie weken geleden (tijdens de zwangerschap kroop de tijd nu voelt het alsof de tijd voorbij vliegt) zei mijn man een beetje hetzelfde.

Veel moeders die er ook voor hebben gekozen zullen waarschijnlijk de vele twijfels herkennen rondom het geven van borstvoeding. Kan ik het of kan ik het niet? Voordat onze dochter was geboren had iedereen al zijn/haar mening gegeven en gevraagd of er toch wel het plan was om borstvoeding te geven. Want dat is echt het beste. Ik was dan ook al blij dat er druppels melk uit mijn tepels kwamen nog voor ze was geboren; melk produceren kon ik in ieder geval! Helaas kwam ik er te laat achter dat er ook speciale 'cursussen' zijn waarin je uitleg krijgt over het geven van borstvoeding en was de eerste pas op het moment dat Anna-Sophia al geboren was.