Jongensmoeder of meisjesmoeder?

Vaak hoor je dat auto's voor jongens zijn en poppen voor meisjes. Voor jongens speelgoed worden vaak felle kleuren als rood, geel en blauw gebruikt en voor meisjes roze en in mindere mate paars. In een speelgoedwinkel kan je zo ook gelijk zien waar je moet zijn. Handig toch? Een aantal vooroordelen over jongensmoeders en meisjesmoeders:

Meisjesmoeder

Laatst had ik er een discussie over met iemand anders, over jongensmoeders en meisjesmoeders. Tijdens mijn eerste zwangerschap zag ik mij echt als jongensmoeder, maar kreeg ook regelmatig te horen van anderen dat ze mij zagen als typische meisjesmoeder. Achteraf moet ik toegeven dat ze gelijk hadden, een beetje dan. Want ik vind het heerlijk om in de ochtend een beetje te freubelen met het haar van mijn dochter om het in te vlechten etc. En als je haar kast open doet dan zie je toch echt wel genoeg roze om je er van te overtuigen dat het een meisjeskamer is. In haar grote meidenkamer heeft ze ook een spiegelhoekje met een aardige voorraad armbanden en kettingen. Maar, je zag hem al vast aanzien komen, er is een maar. Maar toch blijf ik er bij dat ik ook een jongensmoeder ben.

jongensmoeder

Mijn kinderen mogen van de natte glijbaan glijden, met zand spelen en vies worden. Ze mogen spelen, alle manden uit de kast trekken en rommel maken (maar dan wel opruimen). En dat is maar goed ook, want in de plassen stampen en de kist met houten treinbaan of duplo zijn veruit haar favoriete activiteiten. Ze kruipt de hele kamer door op haar knietjes, een auto of trein vooruitduwend voorzien van een 'toettoet'. Of gaat midden in de duplodoos zitten om vervolgens alle duplo er uit te gooien. En volgens mij is ze niet het enigste meisje in, want als je in de winkel kijkt zie je bij de afdeling toettoet auto's tegenwoordig ook roze autootjes (voor zusjes die daar ook mee willen spelen) of roze Disney duplo. Toen we een keer bij de kringloopwinkel waren met onze pleegzoon had hij een grote voorkeur voor de buggy die hij daar had gezien. De hele winkel bleef hij doorlopen met dat ding, aan het einde mochten ze iets kiezen wat ze graag wouden hebben. Drie keer raden wat er mee naar huis ging!

Terug naar de discussie; deze moeder vond het belangrijk dat haar zoon ook met poppen speelde, dus voor zijn tweede verjaardag had hij poppen gekregen. En zijn zus kreeg 'jongensspeelgoed'. Want ze moesten met allebei spelen volgens haar. Helaas dachten de kinderen daar anders over, ze vonden het allebei maar niets. Wat ze ook deed om het aan te bieden (moet je niet denken dat ze teveel aan het pushen was, want ze had er wel vrede mee), het trok ze gewoon niet aan. Gevolg; een hele discussie over nature (aangeboren) en nurture (aangeleerd). Altijd een lastige discussie, want iedereen is anders, zelfs tweelingzussen met dezelfde omgevingsfactoren hebben andere voorkeuren. Terwijl er ook onderzoek is gedaan naar eeneiige tweelingen die door omstandigheden niet op dezelfde plek opgroeien toch overeenkomsten hebben. Maar dat zal ik aan het wetenschappelijk onderzoek overlaten. In ieder geval biedt ik het hier in huis allebei aan, en stimuleer het ook allebei. Sinds een half jaar hebben we een poppenhoek zodat ze kan 'imiteren' met haar broertje. De grote doos met duplo ligt ook binnen handbereik zodat ze er altijd bij kan.Jongens of meisjesmama; volgens mij ben ik het gewoon allebei, zolang ze maar plezier hebben!

Wat vinden jullie typisch jongens- en meisjesspeelgoed? Hoe gaan jullie daar mee om?