Soms weet ik niet hoe ik het vol moet houden. Ik wil niet klagen maar het is zwaar.

Het is vrijdagavond en ik kom terug van een afspraak.Het valt me op dat Elin erg naar hoest. Ze klinkt als een zeehondje. Ik denk meteen aan valse kroep. Dat heeft mijn oudste zoontje ook gehad. Het klinkt hetzelfde. Ook drinkt ze slechter.Zaterdagochtend klinkt het hoesten erger en besluit ik de huisartsenpost te bellen. Een kindje van 7 weken hoort niet zo te klinken. Aan de telefoon horen ze Elin hoesten en mag ik meteen langs komen. Eenmaal aangekomen moet ik naar een aparte kamer. We hebben een afspraak met de luchtwegafdeling. We worden behandeld alsof we corona hebben. De arts roept ons erbij. Elin's longen klinken schoon en ze heeft geen koorts. Niks aan de hand dus en we kunnen weer naar huis.Toch zit het me niet lekker. Ik heb meteen tegen mijn man gezegd dat ze het RS virus heeft. Het heerst en ze is erg vatbaar. Maar goed, zolang de longen schoon klinken, kan het geen RS zijn.Het weekend verliep moeizaam. De hoestbuien werden erger en Elin had moeite om eruit te komen. Elin laat nu meer dan de helft van haar fles staan. In plaats van 7x 135 cc drinkt ze nu 7x 40. Maandagochtend ga ik als eerste langs de huisarts. Ook daar had ze schone longen. De huisarts denkt dat ze een virus van haar broers heeft opgepikt. Niks aan te doen en uitzieken maar.Diezelfde avond valt het mij op dat Elin intrekkingen heeft bij haar ribben. Ze waren minimaal maar toch bel ik de hap weer. En weer kunnen we die kant op. De arts kijkt haar na en haar temperatuur is 37.9, dat vind hij te hoog. En zo zijn we doorgestuurd naar de spoedeisende hulp waar de kinderarts komt kijken. Elin wordt aan een apparaat gelegd wat haar zuurstof, hartslag en ademhalingsfrequentie meet. Alles ziet er goed uit en we worden weer naar huis gestuurd.De nachten waren niet te doen. Elin sliep de hele nacht op mij, zo recht mogelijk. Haar hele neusje/keel zit vol en ze heeft moeite met ademhalen. De volgende ochtend zie ik dat ze flinke intrekkingen heeft. We hebben het nummer van de kinderarts gekregen en ik bel er meteen naartoe. We mogen weer komen en ik rij snel naar Zwolle. Weer gaan we naar de spoedeisende hulp en Elin word weer aangesloten aan de apparatuur. Haar zuurstof saturatie staat op 90%. Die avond daarvoor was het nog 100%. Ze lijkt snel achteruit te gaan.Elin wordt meteen aan de zuurstof gelegd en ze word opgenomen.We delen de kamer met een meisje van 1,5 jaar, die het RS virus goed te pakken heeft.Elin heeft 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. Ze heeft extra zuurstof gekregen en heeft een sonde gehad.Haar neus werd bij elke voeding leeggezogen en gedruppeld, wat ze niet leuk vind. Ze bleek het RS virus en het Rhino virus te hebben.Moeders, luister naar je moedergevoel. Hij klopt! Hoe erg je ook twijfelt. Omdat ik er erg bovenop zat, heeft Elin het minder zwaar gehad, dan dat ze al heel erg ziek was en daar van moest herstellen. Nu is ze weer thuis. Gezond en wel !

Na 2 prachtige jongens was ik zwanger van een meisje! En wat keek ik tegen de bevalling op! Maar we waren erg benieuwd naar ons meisje!

EINDELIJK....ik word wakker met krampen...zou het nou eindelijk zo ver zijn? Kom onze kleine jongen vandaag?

Juni 2018.. de test was positief! Geschrokken en enthousiast keken we naar de test. Noah (toen 6 maanden) kreeg er een broertje of zusje bij in februari!

Noah was nog geen 4 weken oud. Tot nu toe zaten we niet echt op een roze/blauw wolk. Noah spuugde al zijn melk weer uit, had veel krampjes, was onrustig en huilde veel. Omdat Noah veel spuugde, verdikte we zijn melk met johannesbroodpitmeel. 

PATS..... ineens voelde ik een golf van warm water langs mijn benen stromen. Mijn vliezen waren gebroken...het gaat beginnen dacht ik, over een paar uur heb ik mijn baby in mijn armen...toch?

Daar stond het dan: POSITIEF. Ik was zwanger! De droom van elke vrouw, toch?