Als je kiest voor een groot gezin (vier kinders in ons geval) dan denk je in eerste instantie niet meteen aan het feit dat ze dus ook wel eens verkouden of ziek zullen zijn. Waar je helemaal nog niet mee bezig bent is dat ze dan ook allemaal tegelijkertijd ziek zijn en je nog meer nodig hebben dan normaal….dat je moederhart soms breekt als je ze zo ellendig ziet zijn.

Je kent het wel, als moeder ben je altijd nodig en sta je altijd aan. Eigenlijk hoor je de hele dag wel mama, mama, mama…

Toen ik zwanger was van de tweeling wist ik zeker dat ik weer ging proberen om ze beide borstvoeding te geven. Proberen, want ondanks dat bij mijn eerste twee kinderen de productie snel op gang kwam, weet je natuurlijk nooit zeker of dat nu ook weer zo is.

Op 22 januari 2021 zijn mijn twee jongens geboren, Mexx en Owen. Ze zijn nu alweer 3 maanden oud. Zoals iedereen altijd zegt….wat vliegt de tijd. Ik kan me de dag dat mijn vliezen braken nog herinneren als de dag van gisteren. De bevalling die anders liep dan verwacht, de weekjes in het ziekenhuis en de dag dat we naar huis mochten. Wat keek ik daar naar uit! Als ik nu terug denk aan die tijd mis ik het soms gewoon. Het gevoel wat ik toen had, het is een herinnering waar ik graag aan terug denk ook al verveelde ik me soms kapot daar. Het hoort nu bij ons en het is een stukje uit het boek van mijn leven. Een hoofdstuk wat gelukkig heel positief was. Net als de hele zwangerschap, wat zou ik dat graag nog 100x overdoen. Ik heb het geluk gehad dat mijn zwangerschappen mij goed afgingen. Oké bij de tweeling had ik het op het laatst lichamelijk wel wat zwaarder maar dat was dan ook alles.

Lieve Giulian,

21 Januari 2021 om 15.30 uur had ik een afspraak bij de gynaecoloog voor controle. Ook zou gekeken worden of ik misschien al iets van ontsluiting had. Dit zou namelijk betekenen dat als ik ingeleid moest worden, de ballon inbrengen niet meer nodig was. De inleiding stond al gepland op 29 januari (en dan de ballon inbrengen op 28 januari). De jongens lagen er nog goed bij met voldoende vruchtwater. Ik bleek al 4cm ontsluiting te hebben dus de ballon werd geschrapt en de inleiding is gezet op 28 januari, mooiere datum vonden wij dus dat kwam goed uit zeg! Als grapje zeiden we nog dat we even pittig moesten gaan eten zodat het vanzelf op gang zou komen en de inleiding dus helemaal niet nodig zou zijn. De gynaecoloog zei dat ze dat ook altijd adviseerde. Die avond aten we nasi met een hete peper erdoor .

Op het moment dat ik dit schrijf ben ik ruim 31 weken zwanger van twee kleine mannetjes. Tot nu toe mag ik helemaal niet klagen want ik voel me redelijk goed. Wel vaak in de ochtend wat misselijk maar dat trekt ook snel weer weg. Lichamelijk kan ik eigenlijk nog best veel ook al merk ik nu wel dat alles wat moeizamer gaat. Logisch want die buik groeit wel door dus de teennagels lakken gaat soms niet zo heel netjes en de bikinilijn bijhouden gaat puur op gevoel (maar hé…het moet gewoon hoor).

Op 14 november 2018 is Lylou Alida Wouthera Majoie (vernoemd naar mijn moeder en schoonmoeder) geboren na 40.4 weken zwangerschap. De zwangerschap verliep in eerste instantie hetzelfde als bij Giulian. Amper klachten en ik voelde me goed. In mijn hoofd voelde het wel heel anders. Tussen Giulian en Lylou heb ik een miskraam gehad. Na 9 weken bleek dat het hartje niet meer klopte. We hadden onze eerste afspraak bij de verloskundige, ik had er zo’n zin in! Dat we dit nieuws te horen zouden krijgen had ik even niet bij stil gestaan. Het was een schok en even hoopte ik dat ze het niet goed gezien had. Ik hield mij sterk, dit is de natuur en het kan gebeuren.

Giulian Pieter Alexandre Majoie, het lieve kind dat mij op 30 april 2016 voor het eerst moeder maakte. We verwachte hem pas op 4 juli dus het was een enorme schok dat hij ons nu al wilde ontmoeten.