De zeehondenbrigade in huize Majoie, hartverscheurend

Als je kiest voor een groot gezin (vier kinders in ons geval) dan denk je in eerste instantie niet meteen aan het feit dat ze dus ook wel eens verkouden of ziek zullen zijn. Waar je helemaal nog niet mee bezig bent is dat ze dan ook allemaal tegelijkertijd ziek zijn en je nog meer nodig hebben dan normaal….dat je moederhart soms breekt als je ze zo ellendig ziet zijn.

Nou bij ons is het eigenlijk regelmatig feest. Bij mijn oudste, Giulian, viel het de eerste jaren heel erg mee. Maar hij ging ook niet naar een kdv oid. Pas toen hij naar de peuterspeelzaal ging begon het, regelmatig verkouden. Maar ja, dat hoort erbij en is ook helemaal niet erg, lekker weerstand opbouwen!

Toen Giulian 2,5 jaar was is Lylou geboren. En ja, in de kraamweek, de eerste week dat ze bij ons was, werd ze al verkouden. Hoe sneu als zo’n kleine frummel al last heeft van snottebellen waardoor drinken lastig is. Giulian nam gewoon alles mee naar huis en Lylou deed gezellig mee en had er eigenlijk altijd veel meer last van dan Giulian. En zo gaat het nu nog steeds…als Lylou verkouden is dan is het ook echt raak. Veel snot maar erger nog, dat hoesten. Ze kan ook niet gewoon hoesten, het is echt blaffen…..als een zeehond dus. Ze wordt daardoor heel vaak wakker ’s nachts en je voelt gewoon haar pijn. Je probeert haar rustig te laten ademen en geeft haar een slokje water.

En nu ruim een jaar geleden is onze tweeling geboren, Mexx en Owen. En uiteraard doen zij ook regelmatig mee in de rondes vol snot en hoestbuien. Mexx is net als Lylou, die pikt alles op en heeft er veel last van. Owen is net als Giulian en pikt wel eens wat op maar echt last heeft hij niet. Zo klein en nog niet kunnen vertellen wat er aan de hand is, dat maakt het soms lastig. Zeker als er ook nog eens tandjes doorkomen en misschien ook nog een nasleep van een vaccinatie mee kan spelen. Je kunt ze troosten en je moedergevoel volgen en hopen dat het snel weer beter gaat!

Het leuke is dus dat ze elkaar makkelijk aansteken en dus is het nu regelmatig neuzen poetsen, luuf smeren, de vernevelaar aan met een eucalyptusgeur erin, temperatuur meten, zetpillen erin en nachten wakker liggen van alle zeehondjes die last hebben van een droge zere keel. Elke keer als ik ze hoor hoesten denk ik, ohnee als ze maar niet wakker worden arme kindjes. Gelukkig valt het bij de tweeling meestal mee. Ze slapen soms zelfs beter als ze ziek zijn dan als ze niet ziek zijn (uitzondering is Giulian, die slaapt altijd goed). Lyou is soms elk half uur wakker maar na een slokje water wel snel weer is slaap. Toch vind ik het vreselijk als ze zo verkouden en ziekjes zijn. Die slappe natte oogjes, die snotkorsten op die neusjes en die keeltjes die zeer doen. Geen energie en het liefst de hele dag op schoot willen zitten, wat met 4 kinderen niet meevalt natuurlijk. Je zou het zo graag van ze overnemen en ze weer blij en actief willen zien! Helaas is het weer even doorbijten want je weet dat het ook weer over gaat. Voor een week of 2, dan komt er vast weer een virusje langs.

Nog even en dan hebben ze allemaal wat meer weerstand opgebouwd en hebben ze er hopelijk minder vaak last van. Nou ja…soms heerst hier ook een echte manflu, die zijn over het algemeen nog het ergste 😉.

Zijn jullie kindjes vaak verkouden?

Liefs Iloon