Alweer 29 weken zwanger

Wij hebben geen strak ingerichte tuin. Eigenlijk is alleen het terras van ons zodat we lekker buiten kunnen eten en in de zon kunnen zitten. De rest van de tuin is speelruimte voor de kinderen.

Eind februari werd de eerste corona besmetting in Nederland gemeld. Het zat er al langer aan te komen dus een echte verassing was het niet. Om eerlijk te zijn ben ik soms een beetje vies van andere mensen. Wij leren onze kinderen nu al dat je in een arm hoest of niest en netjes je handen wast na een wc bezoek, het buitenspelen of voor het eten. Er zijn mensen die je zonder schaamte in een winkel in je nek staan te hoesten zonder een hand voor hun mond te houden of met hun ongewassen handen in de broodjes bak staan te graaien. Op het begin heb ik dan ook nog wel een keer gezegd dat het wel fijn was dat iedereen nu misschien eens wat beter op eigen hygiëne gaat letten.  Echt bang was is verder niet voor het corona virus. Nog net voordat de eerste besmetting in Nederland gemeld werd vond mijn man het wel nodig om wat extra handzeep, desinfectie middel  en (kinder)paracetamol in huis te halen. Toen kreeg ik toch lichtelijk de kriebels. Hij had het al in de gaten dat dit wellicht vergaande gevolgen zou gaan hebben en een extra verpakking van deze goed te gebruiken, houdbare spullen was hopelijk een better safe than sorry actie, maar dat bleek toch niet zo te zijn.......

Zwanger!

Nu Valère zijn eerste jaar basisschool achter de rug heeft en net begonnen is aan zijn tweede jaar, kan ik ook zeggen dat ik mijn draai een beetje gevonden heb als "basisschool moeder". Er gaat toch een hele nieuwe wereld voor je open als je oudste kind voor de eerste keer naar de basisschool gaat. Een hele wereld vol nieuwe woorden, begrippen en ook regels. Zowel geschreven als ongeschreven regels natuurlijk. En vooral dat laatste is wel een dingetje.

Vandaag begint ons laatste weekend van de zomervakantie. Wat is de vakantie weer voorbij gevolgen! De eerste drie weken van de zomervakantie hebben we nog gewoon gewerkt en gingen de kinderen dus extra naar de gastouder. Ze hebben het er super leuk, maar Valère vroeg wel vaker waarom wij niet thuis waren nu hij vakantie had. Dat vind ik zelf heel moeilijk want ik zou dolgraag iets flexibeler zijn in het indelen van mijn werkuren. Ik vind het totaal niet erg om in de avond nog te werken. De kinderen liggen toch al rond 19/19.30 in bed. Op dit moment heb ik het best goed geregeld. Ik werk maandag dinsdag en donderdag een hele dag en heb de woensdag en vrijdag vrij. Vaak werk ik in de avond nog een uurtje.

Drie weken na de MRI uitslag gingen we op vakantie. We wilde eigenlijk annuleren, maar de arts gaf aan dat we best konden gaan. Valère had zijn medicatie en die moesten we proberen goed af te stemmen zodat hij aanvals vrij zou blijven. Het zou goed zijn voor ons om er even tussen uit te zijn en verder konden we nu toch niets doen. Zo gezegd zo gedaan en begin juni vertrokken we naar Frankrijk waar we een stacaravan gehuurd hadden. Onderweg maakte we een tussenstop met overnachting zodat we niet 10 uur aan één stuk zouden rijden. Hij kreeg op de heenweg weer een aantal aanvallen en we hebben toen in samenspraak met de arts zijn medicatie weer aangepast. De arts was bijna altijd bereikbaar voor ons en dat was wel een hele geruststelling. Op vakantie aangekomen stonden we op een mooie camping en het weer was prachtig. Na het uitpakken van de spullen en het rondje over de camping zijn we nog even gaan zwemmen. We besloten om maar gewoon te genieten van onze vakantie en te zien wat er na de vakantie nog op ons af ging komen.

Eind April stond de MRI gepland. Hij moest onder narcose, dus nuchter naar het ziekenhuis. We waren snel aan de beurt ondanks een klein opstootje, omdat we hem in de ochtend medicatie met een klein beetje appelmoes gegeven hadden. Bij het intake gesprek was dit zo afgesproken gezien hij toch zijn medicatie in moest nemen en toen we in het ziekenhuis kwamen deden ze er ontzettend moeilijk over. Fijn als verschillende medewerkers er anders over denken en je als ouder al rustig probeert te blijven, omdat je kind onder narcose moet. Na een kort overleg kon de MRI toch doorgaan en werden we klaar gemaakt. Ik mocht hem zelf op schoot nemen en heb ook nog geholpen met het masker om hem in slaap te brengen. Denk dat dit wel iets geholpen heeft, maar hij was natuurlijk best wel overstuur. Vreselijk om zo'n klein ventje zo achter te laten!

Van Valère werd ik spontaan zwanger nadat we al een jaar geleden gestopt waren met de pil. We hadden net te horen gekregen dat kinderen krijgen zonder hulp van het ziekenhuis er niet in zat en over 3 maanden terug mochten komen voor een plan. In die 3 maanden was ik toch opeens zwanger. Ons geluk kon niet op!