Zwanger van nummer 3!

Zwanger!

Eindelijk mogen we het van de daken schreeuwen. Baby nummer 3 is op komst!

Het zwanger mogen worden is bij ons niet altijd vanzelfsprekend geweest. Iedere maand was het steeds weer een teleurstelling als ik ongesteld werd. Helaas alweer niet gelukt en langzaam gaan de maanden voorbij. In augustus 2018 besloten we voor een derde kindje te gaan. We hebben nooit echt besproken hoeveel kinderen we graag wilde krijgen, dat is gewoon zo gegroeid. Wel heb ik altijd tijdens de zwangerschap van Laurent gevoeld dit is niet de laatste keer. Ik heb het er toen ook wel eens met Tibor over gehad, maar het onderwerp derde kind is nooit echt uitgebreid aan bod gekomen. Ik denk ook niet dat Tibor er toen aan moest denken tussen de slapeloze nachten (vooral voor mama natuurlijk) en alle poepluiers door. Het is ook niet dat we een echte achterban hebben die regelmatig op de jongens passen waardoor wij een avondje samen kunnen zijn dus de dates met ons tweeën zijn echt heel zeldzaam. Toch bleef het af en toe kriebelen en zo zaten we in augustus 2018 wel een keer samen rustig te lunchen in een restaurant en kwam het onderwerp op baby nummer 3. We besloten dat een derde kindjes erg welkom was in ons gezien.

In juli 2019 bleek ik zwanger. Wat een geluk! Mijn cyclus was na de bevalling van Valère niet meer heel regelmatig, maar het scheelde niet meer dan een week. Ik had nog niet echt symptomen, maar in de vijfde week nog geen ongesteldheid te bekennen dus toch maar een test gedaan en deze was positief! Tibor weet ook wel ongeveer wanneer ik ongesteld moet worden dus hij wist dat ik een test ging doen. Lijkt me zo leuk om je man een keer te kunnen verassen, maar dat lukt hier dus niet haha.

Tibor is jarig in juli en met zijn verjaardag hebben we het zijn ouders, broers en zussen meteen verteld. Ik was pas 5 weken zwanger, maar we vonden het wel een leuke gelegenheid om het mooie nieuws te delen nu we allemaal samen waren. Helaas mocht ons geluk niet lang duren en kreeg ik met 8 weken een miskraam. Ik had stiekem gedacht of gehoopt dat ons dit bespaard zou blijven. Toen we de eerste keer graag een kindje wilde en het na 1 jaar nog niet gelukt was kregen we op het ziekenhuis te horen dat het zonder hulp ook niet ging lukken voornamelijk door het medisch verleden van Tibor. Ik ben toen toch nog spontaan zwanger geworden dus echt een geweldig geschenk. De zwangerschap van Valère was best pittig, maar ik wilde dolgraag een kindje dus daar moest ik voor mijn gevoel maar even doorheen. Valère was een pittige baby met veel huilen, leek vaak ontevreden en we zijn vaak met hem naar een dokter geweest waar we steeds te horen kregen dat hij gezond was en een baby nu eenmaal veel huilde. Ook sliep hij pas door met 8 maanden en was het ook pas rond die tijd dat ik eindelijk een dag geen last had van mijn keizersnede. Toen hij twee werd kreeg hij uit het niets epilepsie aanvallen en bleek hij TSC te hebben. We kregen toen te horen dat onze wens voor een tweede echt de ijskast in moest (we waren inmiddels bijna weer een jaar bezig) maar bleek ik een paar weken later toch al zwanger te zijn. De zwangerschap van Laurent zat dus ook vol met zorgen en er was weinig genieten. Stiekem had ik mezelf voorgenomen als ik een derde keer zwanger mocht worden ik er echt van ging genieten want dit keer wist ik wel dat het de laatste keer zou zijn. Helaas mocht het genieten niet zo lang duren. Ik had gedacht dat het misschien nog wel een jaar zou duren voordat ik weer zwanger zou mogen worden, maar gelukkig had ik in november alweer een positieve test in handen!

Nu dus zwanger van onze regenboogbaby en alles gaat goed. Er zijn wel eens momenten dat ik toch twijfel of alles goed gaat komen, maar ik probeer mezelf streng toe te spreken dat dit geen enkele zin heeft. Dit zullen de meeste mama’s (to be) ook wel hebben. Het zwanger zijn vind ik nog steeds niet geweldig, maar probeer wel echt te genieten van de voorbereidingen voor de komst van ons derde wondertje. En dit keer wordt Valère bijna 6 en is Laurent net 3 dus die krijgen het ook echt mee. Uit het niets beginnen ze te vertellen over de baby in mama haar buik en vertellen ze trots tegen iedereen die het maar wil horen dat ze een broertje of zusje krijgen. Dit is echt ontzetten schattig om te zien. Nu zijn we erg benieuwd naar het geslacht van ons derde kindje. Niet dat het ook maar iets uitmaakt, maar voor mij wordt het dan wel nog een stuk echter. Ik kan helemaal los gaan met het opnieuw inrichten van de babykamer, we kunnen gericht gaan zoeken naar een leuke naam en alvast was leuke mini kleertjes shoppen is natuurlijk ook geen straf 😉