Toen onze zoon Sam in 2015 ter wereld kwam waren wij de gelukkigste mensen op aarde. Sam bleek echter al snel een eigen wil te hebben en huilde erg veel. Sam was dol op prikkels en wilde overal bij zijn. Sam had vanaf jongs eigenlijk al last van FOMO (fear of missing out) of was die term toen nog niet zo in als nu (geintje). Sam was van jongs af aan al zeer alert.

Toen ik een tiener was het voor mij al duidelijk, ik wil later ook voor kinderen zorgen wie dat nodig hebben. Ik zeg ook, want mijn oma deed dit vroeger al. Zij woonde op een boerderij en daar kwamen kinderen die het thuis wat minder hadden. Zij kwamen dan een vakantie lang op de boerderij, mij oma naaide nieuwe kleren voor ze en de volgende vakantie kwamen zij weer. Deze tweeling hielden hun hele leven ook contact met mijn oma.

December 2021

Het zal je vast niet zijn ontgaan. Of wel dan even in het kort. Ik heb al jaren last van trombose en het letsel wat dat heeft veroorzaakt in de afgelopen 12 jaar. 2 jaar geleden ben ik geopereerd in Maastricht door een team van kundige artsen om een flink aantal stents te plaatsen vanuit mijn linker bovenbeen door mijn lies door naar mijn navel en omhoog. Flinke lange klus dus ze wel hebben geklaard hulde aan hen!

Toen ik Tim 10 jaar geleden leerde kennen, spraken wij beiden al snel de wens uit dat wij samen een gezin wilden stichten. Een achterbank vol zeiden wij gekscherend tegen elkaar. Allebei hadden wij de wens om drie kindjes op de wereld te zetten. Als dat ons gegeven was, zo realistisch waren wij wel, omdat wij bij onze naasten zagen dat kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is.

Lieve Tim,

Zomervakantie 2019

Het is Moederdag 2019. De dag begon met een heerlijk ontbijt op bed en een knutsel van Sam. De vierde Moederdag die ik mag meemaken. Wat een genot. Ik lig in bed en voel dat mijn bovenbeen warm aanvoelt. Ik ga douchen en zie dat mijn been ook een andere kleur heeft, glanst en opgezet is. Al snel denk ik, dit is niet oke. De laatste 10 jaar heb ik drie keer eerder trombose gehad en ik wist meteen, het is weer raak. Ik ga evengoed maar douchen, want het is toch fijn om fris bij de huisartsenpost aan te komen.

Het was november 2009 en ik flierefluit als 20-jarige door het leven. Ik studeerde Social Work aan de Hogeschool van Leeuwarden en had meerdere bijbaantjes in de schoonmaak. Zo ook die dag, ik was aan het stofzuigen en ik maakte een gekke beweging met mijn been.