Profiel
Posts
(10)
4 maanden geleden
Dat is lang geleden! Een snelle update!
Wat is het alweer lang geleden dat ik mijn laatste post plaatste.
En dat komt omdat het eigenlijk heel erg goed met me gaat!
2 jaar geleden
April doet wat hij wil..
En daar kwam april. Ik voelde echt dat ik weer opknapte, gelukkig. Na bijna 3 maanden vond ik het zelf ook echt tijd. Achteraf gezien is mijn ziekteperiode voorbij gevlogen, want veel besef van de wereld om me heen had ik gewoon niet, maar op dat moment voelde het eindeloos. En toen, op 4 april, begon het hele circus weer opnieuw.
Op donderdag had ik een examen gehad en ik was dat weekend naar kort 2 verjaardagen geweest, ik voelde me oprecht goed, dus ik was blij dat ik weer de deur uit kon.
2 jaar geleden
Toen het beter ging
Heel de maand maart ben ik gefocust geweest op zo snel mogelijk herstel. Doordat mijn lichaam in de vluchtstand stond was ik bijna 10 kilo aangekomen, maar ik voelde me beter worden en sterker. Langzaam maar zeker kreeg ik de kracht in mijn lichaam terug.
Cognitief was nog een ander verhaal, ik was nog erg warrig en wazig. Het ergste hadden we gelukkig wel gehad, op ieder vlak merkte ik verbetering. Ieder beetje energie wat ik had gebruikte ik voor mijn herstel.
2 jaar geleden
De ergste waas
De eerste maanden van 2022 heb ik bijna geen herinnering aan. L. is jarig geweest maar van zijn verjaardag weet ik nog maar flarden. Mijn oom is overleden, maar ook dat vergeet ik stomweg nog steeds en ik ben nota bene naar de uitvaart gegaan.
Het is letterlijk allemaal als een waas aan me voorbij gegaan. Voor de mensen die mij hebben gezien die periode: ik begrijp dat je niets aan me zag of merkte. Je komt het ook echt aan me zien. Ik was wat bleker, maar ik heb van mezelf al niet veel kleur. Ik had meer wallen, maar wat verwacht je van een peutermoeder? En ik was wat stiller, een gesprek voeren lukte me niet goed, maar eigenlijk ben ik nooit zo’n praatjesmaker geweest.
2 jaar geleden
Toen mijn hersenen ineens het grote probleem bleken
In de aanloop naar de afspraak bij de ergotherapeut merkte ik aan mezelf dat ik niet alleen last had van conditie en vermoeidheid. Cognitief bleek ik ook problemen te hebben.
We zitten ondertussen halverwege februari.
2 jaar geleden
Revalideren: conditie, maar stiekem nog veel meer
Om eerlijk te zijn kan ik me van de begin periode van mijn revalidatie weinig herinneren. Als ik mijn ouders en K. mag geloven kon ik helemaal niets.
Ik voelde me langzaam wel beter worden met de vitamine D stootkuur. Het mega-ellendige gevoel trok weg en zo ook de slepende spierpijn, maar ik was nog steeds weinig waard.
2 jaar geleden
Het begin van PASC, postcovidsyndroom, long of langdurige covid. Of hoe je het ook wil noemen. Deel 3
Eenmaal thuis ging het in ieder geval niet slechter met me. Ik ben nog een paar dagen in bed gebleven, maar toen ik me eenmaal weer beter voelde worden zat ik al snel weer beneden.
Toen ik me langzaamaan weer wat beter begon te voelen, ging K. direct weer varen. Ik had gezegd dat ik dat wel aan kon en dat ik me best goed voelde.
2 jaar geleden
Het begin van PASC, postcovidsyndroom, long of langdurige covid. Of hoe je het ook wil noemen. Deel 2
Aan de telefoon heb ik mijn verhaal gedaan. De assistente hoorde dat ik erg benauwd was.
Ze vroeg of ik mijn bed nog uit kwam, ik gaf aan dat dat bijna niet ging. Ook vertelde ik dat mijn saturatie soms zakte naar rond 75%. Op dat moment ze zei me gelijk te komen, ik wilde nog protesteren omdat ik niet de auto in wilde met man en kind, maar ze drukte me op het hart dat ik echt nagekeken moest worden en dat ze me snel zouden helpen.
2 jaar geleden
Het begin van PASC, postcovidsyndroom, long of langdurige covid. Of hoe je het ook wil noemen.
“Dan ben je toch gewoon heel moe? Dan moet je gewoon aan je conditie werken?”
In de basis klopt dat, maar het is zo veel meer en zo veel ingewikkelder dan dat.
