2 jaar geleden
Toen mijn hersenen ineens het grote probleem bleken
In de aanloop naar de afspraak bij de ergotherapeut merkte ik aan mezelf dat ik niet alleen last had van conditie en vermoeidheid. Cognitief bleek ik ook problemen te hebben.
We zitten ondertussen halverwege februari.
Ik schreef alles af aan vermoeidheid. Ik kon geen keuze meer maken, ik kon geen oplossingen voor problemen bedenken en ik was snel overprikkeld. Als je erg moe bent heb je ook die klachten toch?
Eenmaal bij de ergotherapeut bleken mijn cognitieve klachten erger dan ik zelf had gedacht. Uit de eerste paar gesprekken met haar bleek dat ik een hele waslijst aan dingen gewoon niet meer kon. De oplossing: neem vooral rust.
De cognitieve klachten bij long covid zijn te vergelijken met de klachten die iemand met hersenletsel ervaart. Voor mij betekende dat in grote lijnen dat ik moeite had met sociale contacten, snel overprikkeld was, slecht sliep, problemen had met mijn geheugen en mijn probleemoplossend vermogen was totaal weg. Verder kon ik slecht plannen en had ik vrijwel geen concentratievermogen meer.
In mijn dagelijks leven betekende dat dat ik eigenlijk niets zelfstandig meer kon. Bij werkelijk alles had ik hulp(middelen ) nodig. Ook waren er een aantal dingen die ik gewoon niet meer kon. Ik kon bijvoorbeeld niet meer autorijden, dat was erg lastig met een, inmiddels 2-jarige, peuter. Met name in de weken dat K. vaarde.
Alles wat wel lukte ging langzamer dan normaal waardoor ik vaak in de knoop kwam met mijn rusttijden. Ook de zorg voor L. was ik vrijwel niet toe in staat. Maar we hebben het gedaan, hoe weet ik echt niet meer. Maar zonder alle geweldig lieve hulp waren we niet zo ver gekomen!
