April doet wat hij wil..
En daar kwam april. Ik voelde echt dat ik weer opknapte, gelukkig. Na bijna 3 maanden vond ik het zelf ook echt tijd. Achteraf gezien is mijn ziekteperiode voorbij gevlogen, want veel besef van de wereld om me heen had ik gewoon niet, maar op dat moment voelde het eindeloos. En toen, op 4 april, begon het hele circus weer opnieuw.
Op donderdag had ik een examen gehad en ik was dat weekend naar kort 2 verjaardagen geweest, ik voelde me oprecht goed, dus ik was blij dat ik weer de deur uit kon.
Op maandag werd ik niet goed wakker. L. was ook niet in zijn hum. We startten die dag ook eigenlijk al veel te laat op. Na half 8 besloot ik dat het toch tijd was om in beweging te komen. Mijn moeder zou namelijk om 8 uur L. komen halen om hem naar de gastouder te brengen. In bed voelde ik me al niet top, maar ik dacht dat ik me dat weekend misschien gewoon te druk gemaakt had.
Toen ik opstond voelde ik ineens watten in mijn hoofd en mijn onderbuik vertelde me dat ik even moest testen. Ik twijfelde nog even, maar snel genoeg besloot ik even te testen voordat L. naar de opvang zou gaan. Ik wilde geen risico nemen.
Ik doe even snel een test en wil me gaan aankleden. Ondertussen hoor ik mijn moeder binnenkomen en ze loopt de trap op. Ik kijk nog even gauw op de test voordat ik mijn moeder wilde begroeten boven aan de trap en L. vloog ondertussen al naar zijn oma toe. Ik keek op de test. En ik keek nog een keer. “Hè, nee joh. Wat betekenen twee streepjes ook al weer?” Ergens had ik nog hoop dat twee streepjes negatief betekende. “Shit, nee, hoe kan dat nou? Ik heb echt net Covid gehad.”
Ik roep mijn moeder dat ze beneden moet blijven omdat ik weer Corona heb. “Hè?!” roept mijn moeder. “Hoe kan dat nou?” Waarop ik antwoordde dat iemand me besmet heeft. Ja hehe, helder lichtje. Dat snapte mijn moeder natuurlijk ook wel. Maar goed, ik was nog een beetje in shock. Laten we het daarop houden.
L. had ondertussen al uitgebreid met oma geknuffeld en dus zei ze me dat ze nog wel even zou letten op hem, zodat ik even wat dingen kon regelen. Het kwaad was waarschijnlijk toch al wel geschied, ik had mijn ouders vrijdag, zaterdag en zondag gezien en bij ze in de auto gezeten.
Ik ben gaan bellen, heb een afspraak gemaakt bij de GGD, iedereen ingelicht en ook mijn werk gebeld. Ondanks dat ik me op dat moment vrij goed voelde, kon ik L. natuurlijk niet naar de opvang brengen en dus werd werken lastig. Op werk waren ze zoals altijd ontzettend lief. Er werd me gezegd: “Ik zal iedereen inlichten dat je er deze week niet bent en ik zal je leidinggevenden inlichten over de situatie. Maak je over hier maar niet druk.”
Toen ben ik naar beneden gedaan en hebben L. en mijn moeder ook getest. L. testte ook positief, mijn moeder niet. Waarop zij natuurlijk naar huis ging en mij en L. achterliet in quarantaine. Toen kwam de angst. “Word ik weer zo ziek? Hoe ga ik dit doen nu K. aan het werk is?”
Rosita
Wat heb je het weer mooi geschreven. ❤