Ik open Facebook en zie een artikel staan over Arfid. Fijn, denk ik. Eindelijk komt er wat meer bekendheid rondom de eetstoornis, wie weet komt er dan wat meer begrip vanuit de maatschappij. Maar zodra ik de reacties lees, zakt de moed mij in de schoenen. "Dat zit tussen de oren", "verwend gedrag" of "geef dat kind maar een weekje aan mij" zijn reacties die ik voorbij zien komen. 

Ik heb nog nooit zoveel aan kerstcadeau’s uitgegeven; dit jaar ga ik los. Ik denk dat ik best eerlijk kan zeggen dat ik overdrijf. Waar ik mij de rest van het jaar nog redelijk in heb kunnen houden, schijnt kerst 2020 een prima excuus te zijn om online (te veel) te shoppen. 

Ik kan me nog steeds ontzettend storen aan mensen die doen alsof je kinderen neemt en dat zwanger worden de normaalste zaak van de wereld is. Laat staan dat ze er ook maar vanuit gaan dat een zwangerschap goed verloopt en je een gezond kindje krijgt. Ondanks dat wij heel dankbaar zijn met onze gezonde zoon, weet ik dat dit niet zo vanzelfsprekend is.