Mijn vorige blog ben ik geëindigd met het wachten op de 2e miskraam. Het heeft wat langer geduurd dan ik had verwacht voordat ik deze blog af kon maken. Voor mijn gevoel kon ik mijn miskramen namelijk pas ‘afsluiten' als ik weer opnieuw zwanger zou zijn. Dus voor ik mijn verhaal afmaak, hier eerst maar even wat positief nieuws: Ik ben nu ruim 13 weken zwanger en ik heb eindelijk weer een kloppend hartje mogen zien op de echo <3

Wanneer je na 2 probleemloze zwangerschap 2 keer achter elkaar een miskraam krijgt.

De ‘opvoeding’ van mijn oudste en mijn jongste kunnen haast niet verder van elkaar afstaan.

In een van mijn eerste blogs heb je kunnen lezen dat mijn contract niet werd verlengd toen ik nog zwanger was van Quinn. Op dat moment vond ik dat niet zo heel erg, omdat ik toen al zeker wist dat ik geen 40 uur meer wilde gaan werken als er een baby in ons leven was. Rustig aan ben ik op zoek gegaan naar een parttimebaan, wat dichter in de buurt. Die vond ik al snel, en ik ben toen 2 dagen in de week begonnen als e-learning developer. Quinn was toen 4 maanden.

In mijn vorige blog heb je kunnen lezen hoe ik de eerste keer borstvoeding geven heb ervaren en welke problemen er allemaal bij kwamen kijken. Ondanks dat het me niet gelukt is om Quinn voor een langere tijd te voeden, wist ik toen ik zwanger was van mijn tweede dat ik het toch nog een keer wilde proberen.

Tijdens mijn zwangerschap had ik al besloten dat ik graag borstvoeding zou willen proberen. Ik zeg proberen, want ik had natuurlijk geen idee. Mijn moeder heeft geen borstvoeding gegeven aan mij en mijn zusje en verder in mijn omgeving kwam het ook niet zoveel voor. Toch dacht ik, dit is iets wat ik graag zou willen doen voor mijn kind. Het is het meest natuurlijke wat er is, hoe moeilijk kan het zijn?

Op zaterdag reed ik nog met Thijs en mijn vader een rondje door Nederland, op zoek naar een nieuwe auto. Zondag speelden we een bordspelletje en lagen we pas om half 1 ’s nachts in bed. Een paar uur later werd ik wakker en wilde ik me omdraaien. Ik voelde iets knappen in mijn buik en ik sprong zo snel mogelijk uit het bed. Ik hoorde iets van kletter kletter plons… mijn vliezen waren gebroken!

Hoogzwanger en verhuizen, ik raad het niemand aan. Ik weet niet precies hoe, maar ergens in mei zaten we dan eindelijk in ons nieuwe huis. Ondertussen waren alle spullen verhuisd en zat er een mooie laag verf op de muren. Op onze slaapkamer zat echt vreselijk behang, dus dat wilden we eraf trekken. Helaas kwam de halve muur mee en moest er met spoed een stukadoor komen. Over 3 weken pas tijd.. shit. Tot die tijd hadden we ons bed maar opgezet in de babykamer, dat paste maar net.

Sorry, dit is een lang verhaal geworden!