ik lees een vraag van een moeder omdat haar kleuter zoveel honger heeft. Mijn eerste gedachte daarbij is dat die kleuter vast tegen een groeispurt aan zit, want mijn eigen kleuter eet dan ook altijd veel.

Op zo'n dag denk ik automatisch ook aan mijn eigen te vroeg geboren kindjes. De oudste werd geboren met 35+5 weken en de jongste wilde al na 32 weken geboren worden, wat we gelukkig met weeën remmers en volledige bedrust konden rekken tot 36+5 weken. 

En dan lig je op de grond in de gang. Mijn eerste gedachte: au!!! Mijn tweede: wat ben ik blij dat ik m'n meisje niet in m'n armen had. De kinderen zitten in de woonkamer en ik hoor de oudste roepen wat er is. Ik krabbel omhoog en hink zo goed en kwaad als het kan de woonkamer in, naar de bank.

aangezien ik al een kaart voor manlief had gekocht (die er eigenlijk niet aan doet, maar na een wat moeilijkere periode samen vond ik het wel leuk om dat te doen) besloot ik op het laatste moment toch de kaart naar m'n meiden te sturen en niet naar hem. Hij kreeg er dus toch al eentje.

toen ze net was geboren (3 dagen voor de 37 weken), viel ze officieel onder het kopje prematuren en moest daarom om de 3 uur eten. Gelukkig hoefden we maar 2 nachten in net ziekenhuis te blijven en in overleg met de kraamzorg lieten we de keuze aan haarzelf. En ze kwam gewoon om de 2-3 uur en groeide geweldig.

de jongste is nu volop aan het kruipen en sinds gisteren kan ze zich op trekken! Hartstikke leuk natuurlijk, want zo kan ze zelf een stuk meer. Dat daar ook nadelen zitten wist ik natuurlijk al van de oudste. Overal aan willen zitten... Bakjes met kattenbrokken over de grond verspreiden.. En vooral: aan het speelgoed van haar oudere zus zitten.

ik dacht na de eerste bevalling dat het alleen maar makkelijker kon gaan. Dat was wat 'ze' altijd zeiden en nu wist ik ook hoe en wat. De eerste heb ik weken met voorweeën gelopen en toen het eenmaal zover was, was ze binnen 4 uur na de eerste wee geboren.

tja.. Wat gaat het worden? We wilden voor mijn verlof was afgelopen nog op vakantie; dat stond vast. Maar waarheen? Ik droomde heel eerlijk gezegd over Griekenland of Turkije; lekker all-in luieren. Manlief zag dat veel minder zitten, die wilde liever door Schotland of engeland rondreizen.