Hoe de dagen hiervoor zijn verlopen, kan ik niet meer navertellen, maar de bewuste maandag is aangebroken. Het duurde lang en kort tegelijk voordat deze dag aanbrak.

Woensdag 7 september, met wat spanning in onze lijven gingen we richting het ziekenhuis. We hoopten natuurlijk dat alles goed zou zijn met ons zo gewenste kindje en we vonden het ook leuk om hem/haar weer te gaan zien!

Op 11 juli heb ik de positieve test doorgegeven bij het ziekenhuis en ik kreeg een datum voor de eerste echo op 7+4 weken, dat was 1 augustus. Echter bleef ik maar krampen houden, uiteindelijk ook hele felle steken en ik werd ’s nachts wakker van de benauwdheid. De eerste echo werd daarom opgeschoven naar 25 juli met 6+4 weken.

Na het goede nieuws dat er 19 eicellen gevonden waren, was het heel spannend hoe het verder zou gaan. Twee dagen na de punctie moest ik terug komen in het ziekenhuis voor een echo en bloedafname wegens eventuele overstimulatie en dus om te bepalen of ik een ‘verse’ terugplaatsing zou mogen krijgen. Gelukkig werd ik goedgekeurd en was het daarna vooral afwachten of er een embryo zou zijn om terug te plaatsen.

Daar gingen we, donderdagochtend 9 juni kreeg ik de uitgangsecho en kregen we hopelijk groen licht voor de start van ons IVF traject. Het was simpel en snel, ja! Alles zag er goed uit, vanaf zaterdag 11 juni mocht ik starten met Gonal f.

Inmiddels zijn we weer wat weken verder en zitten onze twee weken vakantie er ook alweer op. We hebben nog een inseminatie kunnen doen net voor we op vakantie gingen, dus we hebben dit verder heerlijk los kunnen laten en alleen maar hoeven genieten. De warme zon en ontspanning konden eventueel nog hun positieve werking hebben. Helaas is echter ook deze zevende IUI poging mislukt en zo ook de achtste poging die we na onze vakantie alweer gehad hebben.

Corona heeft mij in februari goed te pakken gehad, dus ik ben blij dat ik mijn lichaam niet ook nog heb hoeven belasten met hormonen. We zijn heerlijk een weekend weggeweest naar een wellness villa. Drie dagen lang alleen maar bubbelen en ontspannen, en een lekker drankje erbij. Hier waren we aan toe!

Na een rustige decembermaand ben ik me er extra van bewust dat het hele circus opnieuw gaat beginnen, maar we gaan er weer vol goede moed voor!

In mijn laatste blog heb ik geschreven over ronde 4 van onze IUI behandelingen, er was toen helaas sprake van (lichte) overstimulatie en de inseminatie mocht niet plaatsvinden. Ik moest drie weken afwachten of mijn menstruatie vanzelf op gang zou komen, anders zou ik er medicatie voor krijgen om het op te wekken.