IVF: bevruchting en terugplaatsing

Na het goede nieuws dat er 19 eicellen gevonden waren, was het heel spannend hoe het verder zou gaan. Twee dagen na de punctie moest ik terug komen in het ziekenhuis voor een echo en bloedafname wegens eventuele overstimulatie en dus om te bepalen of ik een ‘verse’ terugplaatsing zou mogen krijgen. Gelukkig werd ik goedgekeurd en was het daarna vooral afwachten of er een embryo zou zijn om terug te plaatsen.

Op zondag tussen 11 en 12 uur zou hiervoor een sms gestuurd worden door het UMC. En om half 12 het verlossende woord…. YES! ‘Uw afspraak in het UMC Utrecht vandaag kan doorgaan. De afspraak is om 14:55 uur.’ Wat een fantastisch nieuws, zondag 26 juni mochten we naar het ziekenhuis voor de terugplaatsing van – wat bleek – een prachtig embryo. Zo spannend!

Daarnaast kregen we natuurlijk informatie over hoe het verder verlopen was. Er waren uiteindelijk 14 eicellen rijp en alle 14 waren ze bevrucht geraakt. Wauw! We waren heel gelukkig met dit resultaat. Het ging om 10x een 8-cellige (waarvan 1 die dag teruggeplaatst), 3x een 4-cellige en 1x een 6-cellige. Het was dus nog even afwachten hoeveel zich er zouden ontwikkelen tot dag 5 en dan ingevroren zouden kunnen worden. Al na een paar dagen kregen we online een bericht dat er vijf embryo’s ingevroren waren. Jammer dat er nog zoveel waren afgevallen, maar hier waren we super tevreden mee.

Vanaf de terugplaatsing had ik direct een gevoel dat er een jongetje in mijn buik geplaatst was. Uiteraard geen enkele voorkeur en alleen maar heel hard geduimd dat dit ons kindje mocht worden. Als testdatum hadden we 11 juli meegekregen, 18 dagen na de punctie.

Echter begonnen op 5 juli de eerste menstruatiekrampen, zo teleurgesteld en overtuigd dat ook dit mislukt was. Ik wilde stoppen met duphaston zodat mijn menstruatie kon doorkomen en we voor een nieuwe poging konden gaan. Daarom op donderdag 7 juli een test gedaan ter bevestiging van mijn gevoel en daar kwam de schrik van mijn leven. Wel de leukste schrik, twee streepjes op de test!!

Ik was zo zeker dat het niks zou zijn dat ik de test alleen gedaan heb. Mijn vriend moest ik dus nog wakker maken en die snapte er even helemaal niks van. Hij vond het ook spannend of het wel klopte en niet van de Ovitrelle zou zijn, maar twee weken na de punctie geloofde ik zeker in deze test. ’s Middags heb ik direct ook een Clearblue test gedaan en ook die gaf aan ZWANGER! 1 – 2 weken.

En toen wachten tot de eerste echo, wat duurden die dagen oneindig lang…