Precies een jaar geleden rond dit tijdstip waren ze Lieke aan het beademen en werd er een tube aangebracht. Alsof een spoed keizersnede met 41 weken en 5 dagen nog niet voldoende was. Ondanks dat ze het in de buik niet zo leuk meer vond, had ze een hele goede start. De eerste 24 uur waren super.

Het nieuwe kindervirus schijnt dus best mee te vallen volgens de eerste berichten. De mama mafia vind het allemaal onzin zoals ik dat in diverse facebook groepen voorbij zie komen.

Waarom ik al 1,5 week thuis zit met mijn baby?

Vorige week woensdag hadden we een gesprek in het UMCG met de neuroloog. Ondanks dat ik altijd van het positieve uit ga word ik in de dagen voor een gesprek, uitslag of onderzoek in het ziekenhuis nerveus.

Nadat we weer geïnstalleerd zijn in Groningen op de NICU is het s avonds tijd voor ons om naar huis te gaan. Weer met een lege maxi cosi en een leeg wiegje naast ons bed. Er zijn momenten waarbij ik me überhaupt afvraag waarom ik nog kan functioneren. Ik zie er uit als een spook, waarschijnlijk ijzertekort? Ik kolf 7x per dag een half uur. Het neemt enorm veel tijd in beslag, alles voor mijn meisje.

Zaterdag 29/6/2019

Lieke moest worden opgenomen op de kinderafdeling. Ik was in shock, mijn kind werd bij me weggehaald. Gelukkig mochten we mee. Ja, met bed en al stonden we in die kamer. Er stonden meerdere artsen om haar heen. Er zou een infuus worden aangebracht en ze zouden bloed afnemen. Ik hoor ze zeggen “Dit bloed is wel erg stroperig”. Wanneer ze een ader hadden gevonden verdween deze weer als sneeuw voor de zon. Voor mijn gevoel zijn ze wel een half uur bezig geweest om bloed af te nemen. Terwijl mijn baby daar ligt te huilen en getroost wordt door een verpleegkundige heb ik zelf ook alleen maar gehuild, je voelt je zo machteloos. Dit kan niet waar zijn, dit is een hele slechte droom. Nadat ze was aangesloten mocht ik haar vast houden, op het moment dat ze in mijn armen lag en de artsen net de deur uitliepen kreeg ze weer stuipen. Haar linkerhand en mondhoek bewogen ritmisch, het leek alsof ze er in bleef hangen. “FILMEN” schreeuwde ik naar mijn vriend. Terwijl ik op de alarmknop druk “Ze doet het weer” zei ik tegen de arts. Ze werd direct teruggelegd en medicatie tegen stuipen werd opgehaald.