EEG, eindelijk de uitslag! Of toch niet.

Vorige week woensdag hadden we een gesprek in het UMCG met de neuroloog. Ondanks dat ik altijd van het positieve uit ga word ik in de dagen voor een gesprek, uitslag of onderzoek in het ziekenhuis nerveus.

Vorige maand hebben ze een EEG gemaakt. De uitslag daarvan was goed! Ook het gedeelte van het herseninfarct is rustig. Op het moment van de EEG waren er dus geen vreemde activiteiten te zien wat kon duiden op epilepsie. Goed nieuws dus en eigenlijk had ik dit ook wel verwacht. We hebben filmpjes laten zien van wat in onze ogen "vreemd" gedrag is. Er kan niet uitgesloten worden of dit wel of geen epilepsie is. Iets wat toch aan me blijft knagen

Neurologisch gezien doet Lieke het erg goed. Gezien de schade in het motorische gedeelte zou je kunnen verwachten dat ze moeite zou krijgen met haar motoriek links. Tot nu toe lijkt dat niet het geval. Als dit verschil wel komt in de toekomst zal dit niet veel zijn. Waar we een paar maand geleden nog vermoedden dat haar linker hand toch iets achter bleef, lijkt ze hem nu goed te gebruiken. Het stukje aan de linkerkant van de hersenen is dan wel weg, maar ze beweegt verder goed en symmetrisch. Om deze redenen besloten dat er geen reden is om terug te komen bij de neuroloog.

We worden nu doorverwezen naar het streekziekenhuis. De plek waar ons verhaal is begonnen en waar Lieke is geboren. Tijd voor het volgende hoofdstuk. Omdat er nog steeds wat zorgen zijn omtrent haar gewicht en om haar ontwikkeling verder in de gaten te houden. Rollen kan ze al 2 maanden niet meer. En dat is vreemd, omdat ze het wel heeft gekund. Hierom lopen we nu ook bij de manueel therapeut met ondersteuning van de fysio.

Met mij gaat het best goed. Af en toe overvalt het me wanneer ik terugdenk aan de eerste 4 weken in het ziekenhuis. Eigenlijk is het onmenselijk. De emoties en alle pijn die je doorstaat. Na die vreselijke bevalling hadden we gewoon met een gevulde Maxi-Cosi naar huis moeten gaan. Tegelijkertijd probeer ik me er niet teveel op te focussen. Het gaat immers hartstikke goed met haar. ze ligt heerlijk te snurken in haar bed. Het vertrouwen moet terug komen. Maar één ding is zeker. Dit draag ik voor altijd bij me.