Groningen, weer terug op de neonatologie.

Nadat we weer geïnstalleerd zijn in Groningen op de NICU is het s avonds tijd voor ons om naar huis te gaan. Weer met een lege maxi cosi en een leeg wiegje naast ons bed. Er zijn momenten waarbij ik me überhaupt afvraag waarom ik nog kan functioneren. Ik zie er uit als een spook, waarschijnlijk ijzertekort? Ik kolf 7x per dag een half uur. Het neemt enorm veel tijd in beslag, alles voor mijn meisje.

De rest van de week lijkt er niet veel verandering. Ze drinkt netjes uit het flesje. Wel vindt ze het lastig rustig te gaan drinken. Wanneer ze de fles krijgt begint ze hevig te zuigen en vergeet daarbij adem te halen en daarom wordt haar voeding verhoogd. Moedermelk, daar kun je immers niet te veel van geven wordt gezegd. Wat gaat het goed! Alles lijkt positief. Er wordt een EEG gemaakt van de hersenen, later blijkt uit de uitslag dat er wel activiteit te zien is. Even later wordt nog een echo gemaakt van de slagader die verstopt zit om te kijken hoe het nu gaat, later blijkt dat er geen verandering is.

Ondertussen ligt ze niet meer "naakt" in een luier maar draagt ze een romper. Ik haal haar inmiddels zelfstandig uit de open couveuse en zorg dat ik bij elk verzorg moment aanwezig ben zodat we dit zoveel mogelijk zelf kunnen doen. Erg spannend allemaal, ik denk dat elke ouder met een pasgeboren baby precies weet wat ik bedoel. 

Er is verder geen reden waarom ze nog op de intensive care zou moeten blijven liggen. Er wordt dus gekeken of er plek is op de kinderafdeling.