3 jaar geleden
Als slapen niet zo goed meer gaat
Maar je gek bent op slapen
Wat fijn ik dat toch heerlijk, slapen. Mijn zoon van 5 jaar is altijd wel vroeg wakker en tikt dan zijn vader op zijn hoofd om te vertellen dat hij wakker is. Hij weet heel goed dat hij dat bij mij niet hoeft te doen. Want, ‘Mama slaapt graag en die moet je daarin niet storen’.
Mijn dochter van 2 kan ook erg goed slapen. Ook zij behoort tot #teamuitslapen. Geregeld maak ik haar wakker rond 8.30 en soms zelf 9.00uur. Heerlijk vind ik dat. De heren zijn dan al wel beneden, de dames taken it slow in the morning.
Maar de laatste ochtend nemen mijn gedachten de vrije loop met mij. Ik wordt vroeg in de ochtend wakker en daar gaan ze..... ‘Heb je wel goede vervanging voor je werk als je straks met verlof gaat’, ‘Heb je genoeg rompertjes voor de kleine straks’, ‘Hoelaat moet ik straks beginnen met werken’, ‘Hey, mijn maag rommelt, moet ik iets eten?’, ‘Hey, daar is Guus, hij trappelt!’, ‘Wat had ik ook alweer afgesproken met die en die?’. En zo gaat het maar door. Terwijl ik wil slapen!
Bij de andere twee zwangerschappen had ik daar, in mijn herinnering, veel minder last van.... Of heeft mijn brein dit uitgeschakeld en weet ik dit niet meer. Ben ik het vergeten, zoals zoveel dingen de laatste tijd. Die hersenpan.... overdag doet ie te weinig, vroeg in de ochtend teveel!
Wat zijn jullie ervaringen?
