Het eerste jaar van Isabel
Middenin de pandemie...
Daar zijn we weer, terug van weggeweest.
Daar zijn we weer, terug van weggeweest.
Een “moederfiets” aanschaffen. Dat is waar ik de afgelopen tijd mee bezig ben geweest. Gelukkig zijn de fietsenwinkels open en heb ik al op aardig wat fietsen een stukkie gefietst.
Het is alweer een tijd geleden dat de corona commotie begon. Het lijkt alsof de storm is afgenomen en de mensen zelfs een beetje begonnen te wennen aan alles. Nu ik dus nog lange tijd geen baan zal kunnen vinden in de functie die ik graag wens te doen, zit ik thuis met Isabel (5,5 maand) en dat is dan weer een lichtpuntje.
Alweer een tijdje geleden dat ik wat heb geplaatst. Dus hier ben ik weer. Nog steeds in quarantaine en nog steeds geen flikker te doen. Dus wat doe je dan als stay-at-home-mom? Juist ja. Poetsen en schoonmaken. Ik heb de schuur al uitgezocht en her-ingericht, stofzuigen doen we nu ook elke dag. Normaal om de dag. Kastjes uitgezocht en babykamer met overig speelgoed wat ze nog niet kan gebruiken zoals loopfietsjes etc ook naar de schuur gebracht. Babykamer on fleek. En het online shoppen maar even weggelaten. Wel lekker hoor. Een opgeruimd huis mét baby & 3 katten.
Je kan er niet meer omheen. Nederland begon met de honderden memes over het corona virus en vervolgens 2 weken later zitten we zelf in quarantaine want als je niet uit huis moet, blijf dan thuis werd er gezegd.
Daar zit ik dan, emotioneel op de bank beneden. Vriendlief op bed en baby ook op bed. Pfffff de gevoelens die dan boven komen. Stopt mijn koppie ooit nog met denken, zorgen maken, schuldig voelen?
Of je hebt er één of je hebt er nog nooit van gehoord, OF je bent anti-inbakeren.
Mijn bevallingsverhaal, maak een kop thee en ga er maar even voor zitten!
... Waar moet ik beginnen? Ik kan er luchtig over praten maar dat was een jaar geleden wel anders.