Zoals jullie misschien in mijn eerdere blogs gelezen hebben, ben ik bij mijn ex weggegaan omdat hij geen kinderen wilde. Ikzelf zie mezelf juist wel als moeder. Daarom (om een lang verhaal kort te maken) heb ik hem verlaten. Met pijn in mijn hart, want ik heb altijd erg veel van hem gehouden. Maar mijn eigen geluk heb ik gekozen boven dat van hem/ons.

Het kostte me even moeite om te relativeren. Jeffrey is niet perfect, zo heeft iedereen dingetjes waar een ander zich aan irriteert. Dat dingetje is dus (het gedrag van) zijn vrienden plus bijbehorende schapen.. Uhm ik bedoel vriendinnen. 

Een van de goede vrienden van Jeffrey is gaan samenwonen en geeft een housewarming. Bijna de hele vriendengroep van Jef was uitgenodigd: dé perfecte gelegenheid om je te introduceren zei hij. Ai - daar werd ik op voorhand al zenuwachtig van!

Jeffrey en ik zijn mega verliefd en alles gaat snel, we zijn bijna altijd samen en het voelt niet eens benauwd. Ware liefde als je het mij vraagt. 

Nooit had ik gedacht dat ik nog echt verliefd kon worden. Nou, dat tegendeel is bewezen, ik kan niet van hem afblijven. En gelukkig hij ook niet van mij...

Jeffrey heet hij... In het begin was hij wat correct en te perfect. Naarmate we meer afspraken en appte, kwam hij los en werd het met de dag spannender!

Opzoek naar een grote liefde mét kinderwens! Na een mislukte tinderdate volgde afgelopen week een andere date. Dit keer niet via Tinder maar via via.. 

Nu alweer wat weken terug heb ik de knoop doorgehakt: als Kelvin geen kinderen wil, ga ik bij hem weg. Zo gezegd is niet zo gedaan, maar het is gebeurd: ik ben weer thuis bij papa en mama! Maar niet meer lang, ik heb al twee bezichtigingen gehad van leuke huurappartementen in de buurt en ik mag morgen mijn keuze doorgeven. 

Ik ben nu twee weken weg bij Kelvin, de lastigste beslissing van mijn hele leven! Terug bij mijn ouders, die erg lief voor me zijn. Voor even is dit wel fijn, maar hard opzoek naar een nieuwe baan en een plekje voor mezelf.