Op het moment voel ik me met mijn 35 weken toch wel echt zwanger. Om eerlijk te zijn vind ik het maar lastig voor te stellen hoe het ook alweer was om niet zwanger te zijn. En ondanks dat ik super blij ben dat alles goed verloopt, zijn er ook dingen die ik mis:

Het is nu 10 uur in de ochtend, en ik heb al 100 dingen bedacht die ik vandaag kan gaan doen. De was, wat boodschappen, het huishouden op orde brengen. Ook is het mooie dag vandaag, dus ik kan ook nog gaan wandelen. Zal ik wandelend naar de supermarkt gaan vanmiddag? 

Wat gaat de tijd toch snel! Nog twee weken/ 9 dagen werken tot aan mijn zwangerschapsverlof. 

Met 32 weken merk ik dat ik steeds meer aan het aftellen ben. Nog 2 weken tot mijn verlof, nog 5 weken tot de 37 weken (magische mijlpaal) en nog 8/10 weken voordat wij je in onze armen mogen sluiten.

Werken, huishouden bijhouden, boodschappen doen en hierna nog even langs vrienden. Dit was nooit een probleem. Maar sinds ik zwanger ben wordt ik al moe als ik eraan denk.

Zo begon het bij ongeveer 12 weken geleden, met de twijfelachtige 'plopjes'. Nu met 30 weken zwangerschap is dit wel anders. Je beweegt de gehele dag. En mijn buik neemt soms de meest aparte vormen aan. Vind het zelfs leuk als je tijdens het lopen helemaal naar onder zakt, al laat je me hierdoor wel aardig waggelen. 

Voor mijn werk reis ik gemiddeld 3/4 uur per dag. En op zich is dit goed te doen als je niet/net zwanger bent. Maar nu met een 30 weken zwanger lichaam, valt het me toch zwaar.

Voordat ik zwanger werd, had ik een aantal wensen voor tijdens mijn zwangerschap. Uiteraard staat het krijgen van een gezond kindje bovenaan. Maar ook op mijn lijst stond de wens voor een fitte zwangerschap.

Ondanks dat ik geen klagen heb over het verloop van mijn zwangerschap, vind ik het zwanger zijn toch best zwaar. 
Ik ben niet enorm ingelezen mijn zwangerschap ingegaan, eigenlijk leer ik iedere week wel iets nieuws.