Hier is ondertussen ook mijn verlof ingegaan, en herken wat je schrijft! Hier ook nog oneindige lijstjes met 'things to do'. Bij de eerste zwangerschap ging het net zo. Ik ben toen ook lekker bezig gebleven, totdat ik met 38 weken en een paar dagen met een iets te hoge bloeddruk bij de verloskundige kwam en ze me 'verbood' om me nog zo druk te maken. Ik had nogal een hectische ochtend achter de rug. Maar na twee dagen niks doen werd ik gek en ben ik gewoon weer aan de gang gegaan. Bij de volgende controle was de bloeddruk weer prima. Ik heb de avond voor de bevalling de koeien nog gemolken. Ik hoop dat ik dat nu ook gewoon kan blijven doen totdat het zover is. Enige wat ik wel deed is 's middags een half uurtje tot een uurtje rusten. Zal ik binnenkort ook wel weer meebeginnen denk ik. Het belangrijkste is denk ik dat je doet waar jij je goed bij voelt, dan komt het vast goed! Voor de een zit rust nemen in lezen, televisie kijken en voor de ander in rustig door blijven rommelen.

Fijn dat je verlof ingegaan is. Ik ben nu 41 weken en ik ben maar weer (vanuit thuis) aan het werk gegaan. Ik voel me helemaal top maar vind het wachten verschrikkelijk... De dagen lijken steeds langer te duren. Maar.. wat ik nog erger vind is het gevoel dat ik heel de dag bespioneerd wordt. Familieleden die 3x per dag onverwacht langs komen en rond gaan bellen als ik niet binnen een kwartier op een appje reageer of dan sturen "ik denk dat je nu aan het bevallen bent, succes".. uh, nou nee ik stond gewoon even onder de douche, mag dat nog? Maar dat hoort er allemaal bij zullen we maar denken ;). Heel lang kan het niet meer duren. Geniet van de laatste dagen!