Heeft u wellicht mijn voeten gezien?

Op het moment voel ik me met mijn 35 weken toch wel echt zwanger. Om eerlijk te zijn vind ik het maar lastig voor te stellen hoe het ook alweer was om niet zwanger te zijn. En ondanks dat ik super blij ben dat alles goed verloopt, zijn er ook dingen die ik mis:

• Het gemakkelijk van mijn linkerzij op mijn rechterzij kunnen draaien in bed. Ik wordt zelfs wakker als ik deze draai maak in de nacht.
• Niet om de 15 minuten het gevoel hebben dat je naar de wc moet. En als je op de wc zit je je afvraagt waarom je bent gegaan.
• Naar de supermarkt gaan en je dan nog kunnen herinneren wat je ook alweer nodig had. Hallo zwangerschapsdementie!
• Het kunnen oprapen van dingen die ik op de grond laat vallen. Momenteel probeer ik deze met mijn tenen op te pakken, wat zelden lukt, waardoor je alsnog moet bukken.
• Zou het ook erg fijn vinden als ik mijn emoties weer onder controle zou hebben. Merk dat de kleinste opmerkingen tot huilen aan kunnen zetten. Ook kan ik nu boos worden om dingen waar ik me voorheen totaal geen zorgen om maakte.
• Normaal kunnen scheren, do I need to say more?
• Mijn energie, ben van mezelf best een bezig bijtje. Nu heb ik na het strikken van mijn veters al behoefte aan een dutje.
• Hoewel ik bijnamen zoals; 'Bolle' en 'Wallie' aan het begin best grappig vond. En het leuk vond als mensen zeiden dat ik duidelijk was gegroeid. Merk ik dat ik het nu steeds minder kan waarderen, aangezien ik steeds meer formaat 'Walvis' aan begin te nemen.
• Iedereens adviezen, hoewel mensen het goed bedoelen. Merk ik dat het me af en toe best onzeker maakt. Want waar doe je nu goed aan?

Maar ondanks dat ik de bovenstaande dingen echt mis, of niet altijd even leuk vind. Ben ik zo benieuwd naar onze kleine man, en vraag ik me af wanneer het aftellen naar jouw komst stopt en we je in onze armen mogen sluiten. Blijf in ieder geval nog 2 weken zitten.

Tot snel, kleine man!