Wat heb ik ontzettend veel lieve reacties gehad op mijn vorige blog. Dank jullie wel daarvoor! Het dagelijkse leven krijgt steeds meer vorm. Op maandag, woensdag en vrijdag ben ik thuis met Cee. Op dinsdag en donderdag gaat hij naar het kinderdagverblijf en kan ik aan het werk.

Ja, laten we het slechte nieuws er meteen maar inknallen. Mijn schoonmoeder is overleden. Na een korte periode van ziekte is ze helaas veel te jong (55) overleden aan kanker. We hebben haar thuis mogen verzorgen in de laatste weken van haar leven. Een hele moeilijke tijd, maar ook fijn dat dit kon.

De schrik zit er hier goed in. Onze kleine man is deze week van de trap gevallen! Zo stom! Hij is achter mij aan de trap op gelopen. Ik had het niet door. Van de vierde trede op zijn koppie naar beneden. Een bezoek aan het ziekenhuis later was hij een tand kwijt, maar verder had hij geen verwondingen. Gelukkig.

Werkende moeders zijn gestrest. Dat lees ik afgelopen week op een nieuws-site. Daarbij speelt het vinden van een balans tussen werk, kinderen en andere dingen mee.

(O)ma is ziek. Aangezien zij normaal op maandag oppast, heb ik een werkdag minder deze week. Hoewel, een freelancer is flexibel. Zo ook ik. Ik heb geen externe afspraken vandaag en ook geen belafspraken. Zaken die kunnen wachten, wachten tot morgen. En voor de rest... werk ik ‘gewoon’ tijdens babyslaapjes en in de avonduren.

Respect voor alle fulltime werkende moeders! Lieve vrouwen, ik heb het geprobeerd. Het viel me zwaar. Laatst kreeg ik een opdracht voor vijf dagen achter elkaar. Met een strakke deadline. De verdiensten waren aardig, dus daartegenover bood ik aan om éénmalig een week fulltime te werken.

Het is zomer! Dat het slechts drie dagen duurt, dat nemen we voor lief. Sterker nog, het geeft nóg meer reden om extra van het mooie weer te genieten. Dus wat doet deze freelancer? Juist! Werken met de laptop in de tuin*.

Ik weet het nog goed. De eerste keer dat ik Cee naar het kinderdagverblijf bracht. Tranen met tuiten huilde ik. Ik vond het moeilijk om hem los te laten. Datzelfde gevoel bekruipt me vandaag. Het is de eerste werkdag na onze vakantie.