Samen op vakantie
alleen met mijn dochter
We zijn nu al één week samen in Italië en logeren hier bij een vriendin en haar dochtertje. Maar wie had ooit verwacht dat ik alleen op vakantie zou gaan met mijn dochter en met het VLIEGTUIG?
We zijn nu al één week samen in Italië en logeren hier bij een vriendin en haar dochtertje. Maar wie had ooit verwacht dat ik alleen op vakantie zou gaan met mijn dochter en met het VLIEGTUIG?
Ik wilde altijd al wat meer doen met socials. Soms de gedachte gehad om te vloggen, maar waarover? Vond het ook nog wel een dingetje om in de camera te praten.
Jullie hebben de vorige keer vast wel gelezen dat ik er even tussenuit was naar mijn ouders, over mijn vader die geopereerd wordt, opa die ziek is en m’n andere opa die ook niet helemaal topfit was.
Even wat rust? Hoor ik mezelf denken, maar ja, even wat rust.
Toen ik zwanger werd, had ik toch de ballen om aan een hbo opleiding te starten. Ik volgde de opleiding Creative Business; iets wat me erg lag. Allerlei gesprekken gevoerd om te kijken of dit wel verstandig was, maar ja dit zou goed komen.
Die week erop gingen we terug naar de verloskundig om te kijken of het dus een tweeling was of niet. Ze zag 2 kleine mini embryo’s, alleen een daar van knipperde maar..
Werkend in de horeca: 'S avonds een gezellig avondje met collega's en de volgende ochtend er achter komen dat je zwanger bent... Wow, deze zag ik niet aankomen. Ik werd die ochtend wakker bij mijn ouders thuis en ik deed een zwangerschapstest, omdat ik 2 dagen over tijd was. En daar kwamen ze, de twee streepjes. Ik dacht bij mezelf: "Hoe is dit mogelijk? Wat moet ik zo zeggen?". Mijn ouders zaten namelijk te wachten op mij voor het ontbijt. Uiteindelijk heb ik niets gezegd. Wel heb ik meteen mijn vriend gebeld die met zijn mond vol tanden stond. Na het ontbijt ben ik meteen naar hem toe gereden en hebben we een afspraak gemaakt bij een verloskundige. Ik koos bewust een andere verloskundige, omdat bij de ene een vader van een meisje uit mijn basisschool klas werkte. Dit leek me nogal ongemakkelijk.
Nou, hier zijn we weer. Ondertussen is Lori alweer bijna 2 jaar. Cliche, maar wat gaat de tijd toch snel.. Ik zat ik mijn tweede jaar van de opleiding Creative Business, waarvoor ik mee een slag in de rondte werkte vanaf dat Lori geboren werd. Toch zo erg genaaid door de docenten dat ze uiteindelijk vroegen 'Geef jij je gezin op om dit te halen?'. Hoe kun je dit vragen dacht ik bij mezelf, maar het antwoord was 'nee, natuurlijk geef ik mijn gezin niet op'. Dus moest deze mama helaas stoppen met haar opleiding. Ik wilde dit niet zomaar opgeven, maar als je zo genaaid word heb je maar een keus: stoppen. Stoppen was voor mij eigenlijk geen uitweg, ik wilde mijn doel behalen. En vooral omdat we nu zo'n mooi meisje in ons midden hadden wilde ik dit al helemaal bereiken. Maar helaas mocht het niet zo zijn.
‘’O wat moet ik nou?’’ gestopt met de opleiding makelaardij, omdat ik dit niets aan vond. Na een half jaar geen school eindelijk een nieuwe opleiding starten, blijk ik zwanger te zijn. We hadden een huis gekocht, maar gingen er pas in nadat ik bevallen was. Wilde het liefst nog heel lang bij mijn ouders thuis wonen. Hoe ga ik dit allemaal doen, hoe ga ik dit allemaal regelen, kan ik dit wel? Deze gedachtes waren heftig tijdens mijn zwangerschap.