Twee weken geleden ben ik gestopt met het geven van borstvoeding. Dat voelt nog steeds erg dubbel. Ik heb Lexus een dik jaar mogen voeden met mijn eigen melk en daar ben ik ontzettend trots op.

Tijdens de zomervakantie van Oliver zijn we niet naar een vakantiebestemming gegaan maar besloten we om vanuit huis allemaal leuke dingen te doen in Nederland. Voordat de vakantie begon maakte ik me lichtelijk zorgen hoe ik de jongens samen voor 6 weken moest entertainen. Dus ijverig maakte ik een lijstje met allemaal dingen die we konden gaan doen. En de vakantie is echt omgevlogen en ons lijstje is nog niet eens af. Dus dat lijstje blijven we nog even houden voor de volgende vakantie. Maar ik dacht misschien is het wel leuk om deze lijst met jullie te delen. De lijst bevat gratis en betaalde dagjes weg. Sommige dingen planden we echt van tevoren maar voornamelijk was het kijken na het weer van die dag en waar we zin in hadden.

Terwijl ik de jongens aan tafel zet om met een snoepje film te kijken zodat ik rustig Lexus boven op haar kamertje kan voeden, gebeurt er iets waarvan ik schrik en ik pas later op de dag verwerk.

Dankbaar voor het feit dat ik Lexus al 6 maanden mag voeden met mijn eigen melk. Bijzonder om dit mijlpaal te halen. En zeker lieve mama’s er is bij mij geen beter of slechter, borst of fles, dat je baby groeit is het allerbest!! 😘

Lexus is nu 5 maandjes en iedereen is nu inmiddels gewend aan haar plekje in ons gezin. Ze hoort er echt bij en we kunnen niet meer voorstellen hoe het zonder haar was.

De afgelopen 4 weken ging het werken heel goed. Het is weer heerlijk om aan het werk te zijn, contact te hebben met de klanten en geld te verdienen. Ook Lexus raakt eraan gewend dat mama af en toe even weg is.

De laatste paar dagen voel ik me gespannen. Ik moet van me afschrijven, ik moet iets plaatsen voor mijn blog, voor mijn website, voor social media, voor jullie. Al dagen scroll ik door insta voor inspiratie. Ik blijf malen, nadenken en dingen opzoeken en bekijken. Ik blijf schrijven, herschrijven, lezen en herlezen. Maar het komt niet op papier. Dat wat ik wil zeggen komt er maar niet uit.

Met 36 weken begon officieel mijn verlof. Maar rust in mijn kont had ik niet. Tuurlijk had ik de jongens om elke dag te entertainen maar deze zwangerschap was mentaal zo zwaar geweest dat ik er veel te weinig van heb kunnen genieten. En eindelijk voelde ik me sinds een paar weekjes een stuk beter en wilde ik graag nog wat dingen aanpakken voordat ons meisje geboren zou worden. Dus in mijn eerste week verlof nog wat zaken voor mijn werk geregeld en met 38 weken stond ik nog thuis te klussen.

Tijdens mijn derde zwangerschap had ik weinig lichamelijk klachten maar toch voelde ik me niet altijd gelukkig. Deze zwangerschap was een mentale strijd met mijn eigen gevoelens en gedachten.