Gistermiddag ben ik 's middags met mijn moeder weer voor de zoveelste keer naar Groningen gereden. Voor een gesprek met de diëtiste en kinderarts van het CTB (centrum voor thuisbeademing). Op mijn afspraakbrief stond 14:50, maar rond 5 uur zaten wij pas in de bus... Feest dus.

Rompers

Ons zoontje is inmiddels alweer bijna 7 maanden oud en krijgt nu ook vaste voeding. Ik kan al met 1 fles minder op een dag. Hij krijgt nu tussen de 700 en 800 ml opvolgmelk op een dag, dit wisselt nog wel eens af. En wat water uit zijn oefenbeker, dit vindt hij ook machtig interessant. Hij wordt dol enthousiast als hij al alleen de oefenbeker ziet. Hij krijgt als extra vocht ook alleen maar water, sapjes vind ik te veel suiker inzitten voor zo'n jong kind. 

Op mijn 23e heb ik de diagnose van ADHD en ADD gekregen. Eindelijk viel alles op zijn plek, waarom ik "anders" ben. Waarom mijn hoofd en hele doen en laten zo chaotisch is. Waarom ik mij sommige dingen heel erg persoonlijk aantrek. Waarom ik alles opkrop en dan uitbarst. Waarom ik zo snel ben afgeleid.  Waarom emoties bij mij altijd de overhand hebben. Waarom ik snel conflicten heb met mensen doordat ik geen blad voor de mond kan nemen. Ik heb van allerlei medicatie geprobeerd, maar nog steeds niet iets gevonden wat bij mij werkt en wat bij mij rust creëert in mijn hoofd.

Na mijn keizersnede heb ik nog 5 dagen zorg gehad in het Isala, maar daarna moest ik toch echt met ontslag. Alleen lag ons zoontje nog steeds op de Neonatologie afdeling. Toen begon de kraamverpleegster over het Ronald McDonald huis in Zwolle. Nooit bij stil gestaan, maar we waren erg blij dat het er was!

Stenose van de Apertura Piriformis

Een keizersnede lijkt toch zo ideaal en makkelijk. Geen inscheuren of andere ongemakken.

Toen we eindelijk gesetteld waren op de kraamkamer, begon de pijnstilling bij mij toch wel af te nemen. Het voelde alsof mijn onderbuik was overreden door een vrachtwagen. Alsof alles helemaal gekneusd was. Ik kreeg diclofenac en paracetamol, dat laatste mocht ik elke 5 uur slikken om zo een spiegel in mijn bloed op te bouwen. Omdat ik zwangerschapsdiabetes had moest ik een paar keer per dag geprikt worden en Björn ook. Babytjes kunnen een verhoogde bloedsuiker hebben en als ze dan van de placenta af zijn kan die in een keer sterk dalen. Gelukkig viel dit bij Björn mee. Als dit wel met een babytje gebeurd, dan krijgen ze voeding met extra suikers. Glucose prikken bij babytjes wordt gedaan in hun hiel, omdat hun vingertjes nog veel te klein zijn. Die stoere vent van ons gaf geen kick na zijn prikje!

Op 28 maart, om half 9 's avonds had ik een afspraak om de bevalling in te leiden. Omdat ik rond de 30 weken zwangerschapsdiabetes heb gekregen, groeide mijn zoontje net iets te hard, daarom ben ik met 38 weken ingeleid.