Ik ben vanaf jongs af aan al gek op dieren. Hoe meer hoe beter. Stef, de oudste, heeft dat niet van mij meegekregen. Hij vindt de katten wel leuk maar ze moeten niet op zijn schoot komen zitten dan doet hij zijn armen omhoog en moet ik de kat van zijn schoot afhalen. Ook Maud, de jongste, is er niet zo mee bezig.

Welk kind heeft ze niet gehad? De waterpokken, het is wel vervelend maar ze kunnen het maar beter gehad hebben toch?

Ik heb helemaal niet zoveel regels maar de regels die ik heb daar houd ik me consequent aan. Want ik hoor altijd dat dat de gouden tip is.

Ze zeggen altijd dat er in 1 gezin wel 1 zorgenkindje zit. Ik vraag me af of dat echt zo is. Bij ons in ieder geval wel. Stef en Lotte zijn de oudste, eigenlijk hebben ze nooit wat. Stef heeft een keer een zondagsarmpje gehad maar daar houdt het ook wel mee op. Van Lotte kan ik me niks herinneren, ja ze is weleens ziek geweest maar geen dingen waar je, je echt zorgen over maakt.

We zouden makkelijk eten, Rene kwam niet thuis ’s avonds en ik had de hele dag gewerkt. Dus ik had patatjes gehaald, lekker makkelijk. En een feest voor de kinderen want zo vaak doen we dat niet.

Lotte wordt in augustus 6 jaar, dus is een vroege leerling. Na lang wikken en wegen hebben we toch besloten om haar een jaar langer te laten kleuteren. Gelukkig zijn al haar vriendjes en vriendinnetjes jonger dan Lotte dus die blijven ook allemaal nog een jaartje.

Ik heb 2 meiden en 1 jongen. En steeds loop ik ertegenaan. Voor meiden hebben ze zoveel leuke kleding, echt het begint een beetje een verslaving te worden. Regelmatig struin ik markplaats af voor meidenkleding. En steeds hou ik mezelf voor ze zijn klaar, en dan toch kom ik wat leuks tegen.

Eindelijk was het zover, we gingen trouwen. De weersvoorspelling was niet geweldig maar we bleven hopen. We zouden om 15.00 uur gaan trouwen, dus Lotte heeft de hele ochtend lopen stuiteren. Die had het er al weken over.

Als je met zijn 5en thuis bent lijkt het wel of je bijna in de supermarkt woont.