De wekelijkse boodschappen

Als je met zijn 5en thuis bent lijkt het wel of je bijna in de supermarkt woont.

Ik doe meerdere keren per week boodschappen en 1x per week haal ik alle weekboodschappen. Dat doe ik het liefst op vrijdag, rond 17.30. Het is heerlijk rustig dan.

Soms komt dat niet uit, zoals deze week. Ik ging zaterdag en was wel op tijd weg maar moest eerst even langs de speelgoedwinkel dus was rond 10.30 bij de parkeerplaatsen bij de supermarkt. Foute boel dus, helemaal druk. Vaak doe ik 1 poging om een plekje in de buurt van de supermarkt te krijgen maar daarna hou ik het voor gezien en loop dan wel een stukje.

Ik reed een weggetje in waar je een rondje kan rijden en waar je ook kan parkeren. Voor mij reed ook een auto, die zag dat iemand wegging van de parkeerplek dus bleef midden op de weg staan. Kon geen kant op, niet vooruit zij stond ervoor maar ook niet achteruit want dan kwam ik weer op de weg.  Nou prima dan blijf ik wel staan wachten totdat die mw. hem in de parkeerplaats had neergezet. Ik trek er altijd wel wat tijd voor uit voor de boodschappen dus maak me niet teveel druk. Maar goed, ze had waarschijnlijk het idee dat degene die aan het uitparkeren was niet genoeg ruimte had. Dus wat doet ze, ze zet haar auto in de achteruit en rijdt zo naar achteren.  Je raadt het al, zo tegen me aan. En wat dat betreft heb ik best wat kleine botsingen gehad, een keer wel mijn schuld de andere keren niet. Ik had daarom zoiets van ok kan gebeuren. Ik had ook nog eens Rene zijn auto mee.

Maar goed we stappen uit, gelukkig leek het mee te vallen. Dat zei ze ook, ze zei: oh valt mee is prima zo toch? Nou dacht het niet dacht ik, ik zei ik wil wel u telefoonnummer hebben voor het geval dat. Nee zegt ze dat is niet nodig, niks aan de hand. Ik zei dat ik perse haar nummer wou hebben, dat dit ook niet mijn auto was en als er schade van binnen  was dat ik haar wel wilde benaderen. Ja zegt ze ineens, je zat ook wel erg dicht op me. Met andere woorden het was mijn schuld. Nou zei ik tegen haar, je bent sowieso altijd fout als je achteruit rijdt, ik stond stil. Ja maar zei ze je had ook even kunnen toeteren. Nou je moet je voorstellen, ze zette hem in haar achteruit en gaf gas. Dus ik zei ook tegen haar dat ik echt niet de tijd had om te toeteren.

Na veel heen en weer gepraat toch haar telefoonnummer gehad, en ook even haar kentekennummer genoteerd. En toen begon ze weer, ja je stond wel erg vlak achter me. Dus ik nog een keer uitgelegd hoe of wat en dat zei ook door had kunnen rijden. Dan hadden wij erlangs gekund, en had zei hem in de parkeerplaats kunnen zetten. Nou dat kon niet zei ze want dan ging er iemand anders op haar parkeerplekje. Zucht, wat moet je daar nou mee?

Gelukkig viel het allemaal mee, maar wat heb ik een hekel aan de grote wekelijkse boodschappen.