Het gaat nog zo'n 3 jaar duren voordat mijn dochtertje naar school toe zal gaan maar toch ben ik er al mee bezig.

Tijdens mijn zwangerschap wist ik het al... ons kindje gaat mijn achternaam krijgen.

Ik kan eindelijk weer inloggen (thanx mamaplaats) en dus ook eindelijk weer bloggen.

Mijn dochtertje is een makkelijk kind. Ik ben de eerste die dat toe zal geven. Om mij heen hoor, lees en zie ik verhalen van moeders die het behoorlijk voor hun kiezen krijgen. Hun kindjes zijn moeilijke slapers, enorm éénkennig, moeilijke eters of een combinatie van die 3. Ik heb enorm respect voor moeders die hier mee te maken hebben. Deze moeders hebben het niet makkelijk.

Denvy is nu 14 maanden oud en het is weer hoog tijd voor een blog want wat wordt mijn meisje ineens snel groot...Ik ben soms verbaasd hoe ze van het ene op het andere moment iets kan zonder het ooit eens geprobeerd te hebben.

Tijdens de geboorte van Denvy is er ergens in mijn brein een knopje om gegaan... de meest vreemde dingen kunnen mij tegenwoordig ontroeren. Mijn dochter uiteraard nog het meest maar ook bij simpele dingen als een schattige puppy op Animal Planet of een happily ever after in een film kan ik mijn tranen niet meer bedwingen.  Was ik voor de geboorte een stoer wijf met dito tattoos, na haar geboorte ben ik getransformeerd naar een zacht gekookt eitje.

Mijn dochtertje Denvy is gezegend met een hele lange en volle bos met haar. Ze heeft dat echt van mij want mijn haar hangt ook tot aan mijn derriere.

Ik heb een buurvrouw met een talent ben ik achter gekomen. Mijn buurvrouw (Sandra heet ze) maakt de meest mooie spulletjes voor de kinderkamer. Lakentjes, slaapzakken, baddoeken, luiertassen, memoborden, kruikhoezen, aankleedkussenhoezen enz enz. Je kan het zo gek niet bedenken of zij maakt het wel. En het is zoooooooooooooo leuk en uniek! Ik ben er helemaal weg van. (en maak daar graag even reclame voor)

Vandaag een jaar geleden schreeuwde ik het uit tegen de verloskundige in het ziekenhuis. "IK PERS HELEMAAL NIET MEER EN IK HOEF DAT KIND ÓÓK AL NIET MEER!!!!!" Niet dat ik zo'n drama bevaling heb gehad hoor. Integendeel, als ik er op terug kijk was het appeltje eitje. Maar op het moment zelf was ik woest op alles en iedereen om mij heen...