Met kromme tenen en m'n borsten op standje ontploffingsgevaar lag ik de zoveelste poging te doen om mijn baby in de ( naar mijn idee) onmogelijke ''rugby houding'' aan te leggen. Dit was namelijk de enige houding die m'n immens grote kloof ontweek en waarbij ik nog een soort van kon ontspannen. En terwijl dochterlief mijn ene borst als een gulzige hyena aan het leeg lurken was , spoot m'n andere borst het gehele beddengoed onder. De gedachten om de handdoek in de ring te gooien spookte geregeld door mijn hoofd, maar ik wilde niet opgeven want ik had niet voor niets zo'n mega productie.  

Voordat ik zwanger raakte was ik zo'n fit girl 3.0 die als een volslagen idioot bakjes kip met rijst naar binnen harkte , 5 keer per week trainde en blij werd van een bak ongezouten noten in plaats van een bak patat. Ik kon het me niet voorstellen dat ik deze gezonde voeding achter me zou kunnen laten.. totdat ik zwanger raakte. 

De verzorging van babyhuidjes vraagt de nodige aandacht. Het huidje is puur natuur en nog geen cosmetica gewend. Zeker als het huidje snel droog is of gevoelig is voor eczeem is het belangrijk om de juiste producten te gebruiken. De keuze is reuze en als kers verse moeder zie je door de bomen het bos niet meer. Welk product kies je? En wat is nou echt goed? In deze blog deel ik mijn ervaring.

Ik weet nog goed dat ik aan het eind van mijn zwangerschap tegen een vriendin zei : '' ik ben hormonaal nog nooit zo stabiel geweest als tijdens m'n zwangerschap ,  maar ik hou mijn hart vast want mijn tijd zal na de bevalling vast nog wel komen''. Wellicht had ik dat nooit moeten uitspreken.. want je raad het al.. een aantal weken na de bevalling transformeerde ik echt in een onstabiel hoopje hormoon. 

Een slap paars lijfje werd voor 3 seconde op mijn borst neer gelegd , terwijl ik mijn lichaam alle kanten op voelde shaken riep ik : ''Ze huilt niet , gaat het wel goed met haar? '' .  ''We doen ons best'' waren de woorden die ik terug kreeg, terwijl de gynaecoloog haar snel van mijn borst afpakte en meenam naar de behandeltafel. Ik kon haar nauwelijks bekijken of aanraken.. trillend lag ik op het bed met een brok in mijn keel. Dit was het moment waar ik 9 maanden lang naar uit keek maar deze minuten voelde als een nachtmerrie.

Daar zat ik dan in de rolstoel onderweg naar de auto , met mn doos aan diggelen, mn haar in een soort matrozen knoop van klitten die tijdens de bevalling ontstaan waren , lekkende borsten en oh ja vergeet vooral het kraamverband niet wat als een dik plakkaat tussen mn benen geplakt zat. M'n buik voelde als een soort slappe zak en ik had het gevoel alsof er minstens 10 kudde olifanten over m'n hoofd waren gedenderd. Ik had haast de kracht niet om de maxi cosi vast te houden waar onze kleine frummel in lag. Want reality-check , ik voelde me misschien wel als een heuse ork maar ik was een aantal uur terug gewoon moeder geworden van een klein , bijzonder wezentje .

de ik blaas de hele dag bellen fase is aangebroken, genieten 💦💛

''Je gaat toch zeker niet in bad bevallen he ? dan komt je baby ter wereld in een bloed bad en als je pech hebt tussen wat drijvende drollen..'' een typisch antwoord wat ik geregeld naar m'n hoofd kreeg als ik op een verjaardag of gelegenheid aan mensen vertelde dat we graag voor een bad bevalling wilde gaan.