“Trauma “ talk

Een slap paars lijfje werd voor 3 seconde op mijn borst neer gelegd , terwijl ik mijn lichaam alle kanten op voelde shaken riep ik : ''Ze huilt niet , gaat het wel goed met haar? '' .  ''We doen ons best'' waren de woorden die ik terug kreeg, terwijl de gynaecoloog haar snel van mijn borst afpakte en meenam naar de behandeltafel. Ik kon haar nauwelijks bekijken of aanraken.. trillend lag ik op het bed met een brok in mijn keel. Dit was het moment waar ik 9 maanden lang naar uit keek maar deze minuten voelde als een nachtmerrie.

Daar lag ik dan , compleet uitgemergeld , mezelf afvragend hoe het me in godensnaam was gelukt om dit voor elkaar te hebben gekregen zonder pijnmedicatie. Mijn hele lijf deed vreselijk veel pijn , en ik verlangde extreem naar ons eigen bed, een warme douche, en broodjes carpaccio. Maar tegelijkertijd wilde ik in dit ziekenhuis bed blijven liggen, oneindig lang ,met Jazz , die ik eindelijk in mijn armen kon houden. 

Ben ik de enige overbezorgde moeder?De bevalling was inmiddels alweer een aantal weken geleden toen ik het gevoel kreeg dat er iets niet helemaal klopte.  Mijn lichaam voelde de gehele dag gespannen aan , ik sliep slecht en de kraamtranen bleven me overvallen. In de nacht speelde er herhaaldelijk beelden af in mijn hoofd die me bij waren gebleven van de bevalling. Voornamelijk het moment dat Jazz zonder huiltje van mijn borst werd weggepakt kreeg ik maar niet uit mijn gedachten. Ik had op dat moment het gevoel dat ik haar zou verliezen .. en deze nare ervaring tekende mij direct als persoon, als beginnend moeder. Ik werd angstig en de gevoelens van onzekerheid namen met de dag toe. De angst die ik voelde uitte zich in bezorgdheid . Als Jazz een dag veel huilde dan was ik bang dat het niet goed ging met haar, als ze een dag helemaal niet huilde dan dacht ik dit ook. Mijn vriend, talloze vriendinnen en of mijn moeder probeerde me op deze momenten gerust te stellen, dit hielp dan voor even maar al snel bevloog dat gevoel me weer.. Dat gespannen, angstige gevoel, het gierde door mijn hele lijf.. 

Dagelijks had ik contact in de yoga app , met meiden die pasgeleden ook bevallen waren. Ik vroeg hen of ik de enige was die zich zo voelde en was opzoek naar iemand dit dit nare gevoel met me kon delen. Omdat ik van mezelf vrijwel altijd relaxt ben , herkende ik dat overbezorgde gevoel totaal niet en ik voelde me een soort onwennig met mezelf. Al snel merkte ik op dat ik niet de enige was die zich zo voelde en we hadden dan ook veel steun aan elkaar. Op een dag besloot ik om actie te ondernemen en dit gevoel de baas te worden. 

TraumaOp het moment dat Jazz van mijn borst werd gerukt wist ik dat het nodig was. Jazz had een zware start doorgemaakt en ze had met alle haast de juiste ondersteuning nodig. Toch is het gevoel dat je kind bij je wordt weggepakt zo ingrijpend en onbeschrijfelijk. 9 maanden heb je je eigen kleine wezentje met extreem veel liefde gedragen, 9 maanden lang fantaseer je over hoe je kindje eruit zal zien, hoe het zal ruiken en hoe het zou voelen , hoe het zou zijn om dat eerste huid op huid contact te hebben en uren te knuffelen. En dan ineens lig je daar, alleen , zonder je baby op je borst, je af te vragen of alles wel goed zal komen. Uiteindelijk duurde het misschien 10 a 15 minuten, maar gevoelsmatig duurde het een eeuwigheid en zorgde het voor een emotionele, mentale deuk bij mij.

Binnen mijn werkveld heb ik dagelijks te maken met getraumatiseerde jongeren en ineens begreep ik zoveel beter wat zij doormaken. Hoe zij zich voelen en hoe machteloos je eigenlijk kan zijn doordat iets je overkomt waar je geen grip op hebt. Ik wist dat de gedragssignalen die ik dagelijks opmerkte konden duiden op een Post Traumatische Stress Stoornis( Trauma ) en omdat ik me hiervan bewust was ben ik al snel naar de huisarts gegaan. Ik werd eigenlijk direct doorverwezen naar een therapeut voor trauma behandeling.

E M D R  

Voor de behandeling van een trauma en/of schokkende gebeurtenis wordt er vaak gebruik gemaakt van EMDR therapie. Tijdens deze behandeling wordt je als het ware mee terug genomen naar de traumatische gebeurtenis waarbij de therapeut je zal afleiden met externe prikkels . Hierdoor zullen je gedachten gereset worden. De externe stimulus kunnen bestaan uit geluiden via een koptelefoon, handaanrakingen van de therapeut, knepen in je benen en het maken van oogbewegingen door het volgen van een handgebaar . Tijdens mijn sessies werden alle technieken, in combinatie , toegepast .

De therapievorm is zwaar maar zeer effectief . Ik weet nog goed dat mijn therapeut bij de eerste sessie een doos tissues voor me neus neerzette. Ik ben iemand die zich in dit soort situaties groot probeert te houden ,  maar dit lukte haast niet en ik heb zowat dat hele pak er door heen gejast . Er kwam veel emotie los en door de juiste vraagstellingen kreeg mijn therapeut veel voor elkaar . Na een sessie was ik compleet uitgeblust , maar een aantal dagen later voelde ik me zoveel beter . Het is raadzaam om na een sessie geen afspraken in te plannen. Ik had vaak last van hoofdpijn, en was enorm moe waardoor ik de gehele dag op de bank wilde spenderen . Geef je hieraan over , je investeert tenslotte in jezelf en bent hard aan het werk geweest! De dagen na de therapie merkte ik dat ik wat meer kon dromen. Verder zakte de spanning in mijn lijf met de dag en indien ik aan de beelden van de bevalling terug dacht dan werden deze beelden verdraagzaam . Het is niet zo zeer dat je de beelden vergeet maar je gevoelens en gedachten bij de beelden veranderen . 

Als jij je herkent in mijn verhaal dan hoop ik dat door het schrijven van deze blog je na zult denken over eventuele trauma behandeling voor het verwerken van bijv. een bevalling gerelateerd trauma . Door de EMDR therapie kan ik nu zoveel meer genieten doordat ik angsten heb kunnen overwinnen en nare beelden heb kunnen loslaten . Met de juiste hulp heb ik mijn bevalling kunnen herbeleven en er een prettiger gevoel aan over gehouden  

En nu is het weer tijd om heel veel te knuffelen!

Liefs ,

Joy .