Poeh, het is alweer even geleden dat ik iets gepost heb. Ik merk dat het me soms zoveel energie kost om de juiste woorden te vinden, hoe plaats je iets zonder iemand voor de kop te stoten of hoe vind je überhaupt de goede woorden om iets uit te leggen of te vertellen? Ik wil niet klagen of negatief zijn.. maar ach ik besef me ook dat ik me er niet zo druk om moet maken wat een ander ervan vind..

Lieve Skay,

Poeh, het is alweer een hele tijd geleden dat ik iets gepost heb. De corona hakt er hier behoorlijk in. Ik merk het aan mezelf, maar vooral ook aan de kinderen. Ik vind het ook niet prettig als er te vaak vriendjes mee naar huis gaan, en dat is niet omdat ik ze niet lief vind, maar omdat het in deze tijd voor mij toch wat minder goed voelt. Skay wilt het liefst iedere dag spelen met vriendjes, maar omdat ik 2 dagen doordeweeks maar vrij ben, vind ik het belangrijk dat wij zoiezo 1 dag daarvan samen doorbrengen. Elke dag vertel ik Skay wat de bedoeling is na schooltijd, zodat hij voorbereid is als hij uit school komt. We proberen zo regelmaat en structuur te bieden. Een hele belangrijke is dat ik dit vertel NADAT hij zijn medicatie heeft ingenomen. Alles wat je daarvoor vertelt komt niet bij hem binnen.

Altijd die goed bedoelde adviezen van andere moeders. Vorig jaar januari zijn wij naar de huisarts gestapt met Skay. Hij is van jongs af aan al erg onrustig in zijn lichaam, klaagt over drukte in zijn hoofd en alles gaat langs hem heen. Op dat moment werd me al tig keer gezegd ' ach ja alle kinderen zijn tegenwoordig druk.. het valt bij hem toch wel mee? Ik merk er niets van.' Elke keer maar aangehoord en bedankt gezegd met een pokerface, maar diep van binnen dacht ik echt houd alsjeblieft je mond dicht, je weet helemaal niet hoe het is. En ja ik weet het elk huisje heeft zijn kruisje en wij zijn vast niet de enige (Ook heel vaak gehoord) nee ik weet dat we niet de enige zijn, ook al was dat wel zo dat had me helemaal niet uitgemaakt, maar ik word gewoon gek van alle goed bedoelde adviezen of ja opmerkingen zijn het eigenlijk. Wat mij het meeste heeft gekwetst is dat men zegt ja je geeft je kind op deze manier een stempel. Ja hij heeft nu de diagnose ADHD gekregen, maar echt wat was ik opgelucht toen wij hoorden dat het ADHD was. Al je twijfels werden weggenomen, je onzekerheid over je opvoeding. 

14 december 2020. 

Het is nu half 1 snachts terwijl ik dit schrijf..

Skay zat alweer 2 weken op school na de zomervakantie. 5mg kreeg hij aan medicatie, een week later heeft hij een kleine ophoging gekregen van nog eens 5mg. Ik was zo benieuwd of school nu ook verschil merkte.. ik voelde me altijd onbegrepen, op het moment dat wij hulp zochten vond school het niet zo nodig. En dan denk je.. hoe kan dit nu?? Zien wij het dan verkeerd? Nu blijkt het zo dat kinderen met zware adhd juist ook niet op kunnen vallen in de klas, omdat ze meegaan met de rest (dit wist ik dus niet) maar goed dat ter zijde, deze juf begreep ons wel en zag wel degelijk verschil met die 5mg of die 10mg.

ADHD, wat is dat eigenlijk? Op het moment dat Skay de diagnose kreeg, werd ons meteen gevraagd of wij wisten wat het precies inhoud. Ik heb er wel eens iets over gelezen en er zijn algemene dingen bekend over ADHD, maar ik heb mij er nooit in verdiept. 

Corona en een kindje met ADHD..