Ik herken het bij mezelf 😅 Ik heb ADHD en ben ook ongefilterd eerlijk af en toe. En hoe lullig ook, het is helaas ook normaal om voor een 7 jarige (ADHD of niet) liever met z’n vriendjes te gaan spelen dan met z’n moeder iets leuks te doen. ( Ik weet het... 😣 AU) Ik trok als kind ook alles uit de kast om m’n zin te krijgen, van een charme offensief tot een driftbui tot liegen aan toe. En nog ben ik 1 vergiet wat dingen onthouden betreft. Mijn man kan echt zeggen ; “ik ga even met de hond lopen tot zo” dan kan ik hem in z’n ogen kijken en zeggen: ok tot zo schat... om me 5 minuten later af te vragen waar m’n man is. Als kind was dat ook al zo, vergat alles wat los en vast zat. Dus heel begrijpelijk. Werk jij op vaste dagen? Of wisselt dat steeds?

Oh dat is inderdaad zo sneu, dat hij zichzelf in de weg zit. En dank voor de tip. Volgen van gevoel is zeker belangrijk. Zo krijgen wij vaak de ‘tip’ om minder te bespreken met hem, want hij is nog maar zo klein. ‘Het hoeft toch niet allemaal uitgelegd te worden’. Dat werkt dus niet bij hem. Hij heeft behoefte aan uitleg. Inmiddels kan hij het dus ook zelf zeggen: maar mama ik snap het gewoon niet waarom dat zo is. Gelukkig zagen ze dit op de opvang ook.

Bedankt voor je reactie! Wat jij nu zegt is hier precies t zelfde!! Probeer wel naar je gevoel te luisteren onderzoeke naar meer is nooit verkeerd, je krijgt dan zoiezo hulp om ermee om te gaan. Wij zijn uiteindelijk naar de huisarts gestapt omdat wij niet meer wisten hoe we met hem om moesten gaan.. maar goed hij zit zichzelf nog steeds in de weg zo zielig..

Hoi! Heb de rest van je berichten ook gelezen, wat een pittig traject hebben jullie achter de rug. Mooi hoe jullie dit samen hebben opgepakt, en dat je naar je moeder gevoel hebt geluisterd! Ik herken veel in je verhaal. Tijdens het lezen vroeg ik me soms af of het over mijn kind ging 😂 Mijn oudste is ook druk, onrustig (van baby af aan). Hij is nu 5. Ik geef s ochtends ook altijd aan of hij wel of niet kan spelen, anders is het gegarandeerd een explosie van emoties. Slecht kunnen concentreren, niet stil kunnen zitten. Ook heeft hij tijden gehad dat hij vaak zei: ‘het is zo druk in m’n hoofdje’. Dat ging dan gepaard met veel huilen en boze buien. Dat is nu wel minder trouwens. Op dit moment redden we het nog met veel duidelijkheid, rust en regelmaat. En niet te veel schermen, want hoewel hij op het moment zelf dan heel rustig is, als het scherm uit gaat is het dan helemaal mis.