Alweer een hele poos geleden dat ik hier iets heb geschreven. Ik wist even niet zo goed waarover.. Terwijl er misschien wel genoeg te schrijven valt. 

Zo! De bestralingen zitten erop! Jeeeeej! 28 bestralingen, elke werkdag, bijna 6 weken lang op en neer naar het Verbeeten Instituut. En hoe gaat dat dan met een kleintje en mijn onregelmatige werk als kraamverzorgster? 

Tja, iedereen kent het wel. Er wordt aan je gevraagd: 'hoe is het?' En je zegt eigenlijk altijd wel: 'goed hoor' . Gelukkig is dit meestal ook wel zo, maar heel soms zou ik gewoon eens moeten zeggen: 'nou, eigenlijk is 't even helemaal k*t'.  Want soms, heel soms, is dat ook gewoon zo...

De kraamweek is voorbij en het 'echte' leven begint. En helaas bij ons ook meteen goed. Want de chemo week breekt weer aan. Gelukkig doorstaat Stef ze alle 3 nog best goed, met alleen wat misselijk in de ochtend en enorm vermoeid. En gelukkig is het allemaal niet voor niks geweest, want de scan verteld ons dat de tumor stil staat! Yes! 

En toen begon de kraamweek. Best gek als je zelf kraamverzorgster bent. Maar oh wat is het fijn als je de hele week op iemand kan leunen die er verstand van heeft. 

Ik begin gewoon meteen met de week voor de bevalling. Want ja, toen dacht ik al dat het was begonnen. Namelijk maandag 16 september had ik controle bij de vk. Ik vertelde haar dat ik het hele weekend al harde buiken had waar soms zelfs regelmaat in leek te zitten. De tip: ga een stevige wandeling maken en daarna lekker in bad. Zo gezegd, zo gedaan. Samen met mijn collega (en tevens ook mijn kraamverzorgster, dus ja je leest het goed: ik ben kraamverzorgster) aan de wandel. Daarna even 10 min kolven (eigen initiaf) en toen lekker in bad. En al snel begon het. Eerst onregelmatig. Maar zo vanaf 17:00 uur dan toch echt regelmatig om de 5 a 6 min. Dus na 3 uur timen toch maar bellen. Nou komt ie hoor. Geen ontsluiting en zelfs de baarmoedermond was nog niet verstreken. Hahah wat een grap! En oja, de weeën waren weg. Foetsie. En je raadt het al. Dit was de rest van de week zo. Elke avond weeën om de 5 min. Maar ik belde niet meer hoor. Ik dacht, ik bel wel pas als ze om de 3 min komen. 

Allereerst, als je mijn eerste en tweede verhaal nog niet gelezen hebt, lees die dan even eerst. 

Hallo,