ik heb dit wel, vooral bij stevige tomatensoep van unox! Toen mijn opa en oma nog leefde en we daar op bezoek gingen kregen we dat altijd tussen de middag ( wel met een scheut water erbij) maar dat hindert niet.Laatst weer ik maak het blik open en verwarm de soep de geur roept herinneringen bij me op, mijn oma in de kleine keuken en mijn opa dwarrelt wat rond niet wetend wat hij moet doen de geur daar in huis en de talloze logeer partijtjes met knutsel en outdoor activiteiten. Goh wat mis ik ze toch en wat hadden hun van mijn kinderen gevonden? tranen springen in mijn ogen en ik krijg een brok in mijn keel een zachte snik verlaat mijn mond.Naar hun graf gaan doe ik bijna nooit ze woonde ook een uur rijden bij ons vandaan en eerlijk ga ik daar niet met plezier heen. toch voel ik een drang om er even heen te gaan puur voor mijn gevoel en om even te laten weten dat ik aan hun denk te vertellen hoe mijn leven er nu uit ziet gewoon voor een gerustellend gevoel en ik daarna weer verder kan gaan met de gedachte ze het weten en bij ons zijn een soort van goedkeuring?

Ik stuitte op dit recept en ben het zelf maar eens gaan proberen en het was werkelijk waar delicious! 

Het is s'ochtends vroeg ik heb nog amper een slok van mijn koffie genomen of de telefoon gaat wie zou dat zijn op dit tijdstip? Het is mijn vriendin geen goed nieuws zegt ze mijn hart klopt in mijn keel wat is er aan de hand vraag ik, mijn dochtertje ze heeft nu ook waterpokken, ruim 3 weken geleden heeft haar zoon de waterpokken gehad en ze dacht dat dit haar dochtertje bespaard zou blijven aangezien het al meer dan 3 weken geleden is geweest maar helaas.Arme schat zeg ik maar nu het volgende zegt ze ( ik voel hem natuurlijk al aankomen) jij bent natuurlijk bij mij geweest van de week dus ik vrees dat jou kindjes het ook gaan krijgen sorry ik wist het niet voegt ze eraan toe. Lieve schat zeg ik tegen haar er is jou toch niks te verwijten het is natuurlijk niet leuk maar ze kunnen het maar beter gehad hebben vroeg dan later,ik bedank haar voor de heads up en hang op nu is het afwachten geblazen.

Ik merk hier weldegelijk de verschillen tussen onze culturen soms zijn ze groot en kan ik er niks van begrijpen en andersom snapt hij mij ook niet maar vaak zijn ze klein en soms leer je ook wat van elkaars cultuur. 

Zou het niet fijn zijn als we dit van moeder tot moeder met elkaar delen? ik heb altijd het gevoel dat iedereen deze voor zichzelf houd maar we moeten elkaar toch helpen en ondersteunen als moeder zijnde? Hier een paar ongewone dingen die ik heb geprobeerd die ECHT hebben gewerkt!

Borstvoeding geven bij mijn eerste wist ik niet wat ik moest verwachten en dacht we proberen het en we zien wel hoe het gaat. de eerste keer aan de borst was voor mij zoiets magisch iets fijns een gevoel die mijn moederband met mijn kleine spruit nog intenser maakte.Het ging ook zo goed we genoten er allebei van dat ik maar door bleef gaan maar wel degelijk het gevoel had dat ik dit moest                " verbergen" aan de buitenwereld.

Ik ben nu 27 jaar 2 prachtige kinderen en een liefdevolle man werk 16 uur in de week in een winkel ( bbl manager detailhandel gevolgd manager geworden toen kids en nu sales employee) wat wil je nog meer denk je dan?

Van te voren nooit gedacht dat zo zwaar kon zijn (beetje naif misschien) het balanceren tussen je kids,husband en natuurlijk de onuitputtelijke bron van huishoudelijk werk!

ik word het af en toe spuugzat!