En adem.... De afgelopen 2 maanden waren hectisch, druk, gezellig en vooral 1 groot feest! Sinterklaas, Feline jarig, Sofie jarig, extra gewerkt, kerst en nieuwjaar. De weekeinden zaten vol, prop vol. Ondanks alle gezelligheid ben ik blij dat het voorbij is. Ook voor de kindjes. Terug in het “normale” ritme van de dag.

Wij hebben het erg luxe gehad met Sofie. Ze slaapt al door als ze 6 weken oud is. Pas toen Feline geboren was veranderde dit. Sinterklaas was in het land, 4 December is Sofie zelf jarig, de kerstdagen en veel kraamvisite gaf Sofie ook een cadeautje. Dit, omdat ze grote zus was geworden. Met als klap op de vuurpijl, was daar oud op nieuw! We bleven thuis. Rond 6 uur hadden we voor Sofie wat vuurwerk afgestoken. Dit was geen succes! Achteraf hadden we dit beter niet kunnen doen. Ze is zo bang geweest, dat ze die avond heeft overgegeven van angst. En voor het eerst heeft ze die avond bij ons in bed geslapen. Ze was zo in paniek door het vuurwerk.

Mijn 2e zwangerschap is totaal anders verlopen. Bij Sofie was ik nog “aan het werk/verlof was nog niet begonnen” toen ik beviel. Deze keer was het anders, heel anders!

Na de geboorte van Sofie, ben ik heel even aan de anticonceptiepil gegaan. Al snel merkte ik aan mezelf dat ik niet lekker in mijn vel zat. Ik was moe, had vaak hoofdpijn en was heel prikkelbaar. In het begin dacht ik dat het door het “ontzwangeren” kwam. Ik kwam een artikel tegen over de pil die ik gebruikte, daar stonden al de klachten in die ik had! In overleg met mijn vriend, ben ik toen gestopt met de pil. Na een maand was ik van al mijn klachten af! Jezus, wat een troep was dat toch. Maar ik wist toen niet wat ik dan als alternatief wilde. We besloten het even zo te laten. Ik hield met een app mijn cyclus goed in de gaten.

9 maanden is Sofie, als ze er op het consultatiebureau achter komen dat ze geen röntgenfoto hebben gemaakt van haar heupen toen ze 3 maanden was. Ik had na de doorverwijzing die ik kreeg voor haar andere klachten (lees vorige blog), iedere keer een andere arts/verpleegkundige daar. Na 9 maanden pas degene die mij had doorverwezen. Ik zag haar een beetje verbaasd kijken, dat er nooit een röntgenfoto was gemaakt in het ziekenhuis van haar heupen. Ze gaf mij direct een doorverwijzing, en de opdracht dat ik eigenlijk zo snel mogelijk naar de orthopeed moest gaan.

Klein meisje dat je bent, je doet het zo goed! Je bent een onwijs tevreden, en makkelijk kindje. Je slaapt na 8 weken al goed door. En je flessen laat je ook niet staan.

In mijn eerste blog heb je kunnen lezen, hoe mijn eerste bevalling verliep. Als ik het zelf zo terug lees denk ik: makkelijk, snel en voornamelijk dat ik er niet veel meer van weet.

Vrijdag 2 december 2016