Het begon allemaal vorige week dinsdag 14 juni! Ik moest naar de gyn. voor controle. Bij binnenkomst ben ik meteen met de deur in huis gevallen! "Ik wil ingeleid worden!!". Zo jij bent direct, zei ze dan ook! Tja, sorry, zo ben ik nou eenmaal. Na een praatje gemaakt te hebben en de controles vroeg ze waarom ik ingeleid wilde worden. Simpel: Ik kan niet meer, en mijn lichaam kan niet meer. En waardoor komt dat? Het is me allemaal te zwaar aan het worden. Dinand loopt nog niet zelfstandig waardoor ik heel erg veel moet tillen. Ik slaap slecht, en ik zie het niet zitten om straks na de bevalling als een wrak in bed te liggen die niet kan genieten van de kraamtijd! 

Ik kan me het nog als de dag van gister herinneren. 15 september 2010.

Pfff oke waar zal ik beginnen! 

Dinsdagochtend om 08.45 uur moest ik bij de verloskundige zijn. Gewoon voor controle van je bloeddruk, gewicht, hartje luisteren en kijken hoe de kleine lag. Dat laatste had ze haar twijfels over. Omdat mijn buikspieren behoorlijk sterk waren, kon ze moeilijk voelen hoe de kleine lag. Ik zag de blik in de ogen van de verloskundige en het eerste wat ik zei: Hij is gedraaid he? Nou zei ze, ik weet het niet, maar ik denk van wel. 

Zwanger zijn is fijn. Tenminste, als je niet al te veel last hebt van kwaaltjes. Het is een periode waar je eigenlijk van moet genieten. En geloof me, ik geniet er ook echt van, maar in mijn hoofd is het de laatste weken niet anders dan druk met alle dingen die ik moet regelen. Dingen die eigenlijk mijn werkgever hoort (of volgens hem hoorde) te regelen.