Hoi Bellibel, Ik weet hoe het voelt. Mijn zoontje had ook een slechte start. Ik ben erg bang voor wiegendood. Op 1 augustus dit jaar is dit bijna werkelijk geworden. Mijn zoontje stopte met adem halen. Door mijn zustersopleiding wist ik wat ik moest doen. Gelukkig kwam hij weer bij en is met spoed in de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Ik ben zelf ook compleet ingestort. Nu ook bij het GGZ enz. Mag ook niet gaan werken omdat ik de enne paniekaanval heb na de ander. Mijn vriend en de kleine man liggen nu te slapen maar ik durf elke nacht niet naar bed. Het is wel een ander verhaal maar ik weet hoe het voelt. Gelukkig is bij jullie alles goed gekomen sterkte verder.

Super dat je hulp hebt gezocht. Ik herken het maar al te goed. Heb (ook) een angststoornis en ook tijdens mijn zwangerschap heb ik hier behoorlijk veel last van gehad. Niet in zo n heftige vorm als jij.. ik hoop dat je nog hebt kunnen genieten van je zwangerschap en nu van je 3e helemaal kunt genieten. Succes ! Heel knap van je om dit te delen!!

Wat heftig voor je! En helaas o zo herkenbaar. Hou vol op een dag gaat het echt beter. Denk op je moeilijkste momenten aan iets fijn hoe klein ook wat je erdoor heen kan helpen. Sterkte! Warme groet Jacolien

sow wat heftig!! Ik vind het wel heel goed dat je hulp bent gaan zoeken. Sterkte