27 weken zwanger, en werkloos...toch?

Zwanger zijn is fijn. Tenminste, als je niet al te veel last hebt van kwaaltjes. Het is een periode waar je eigenlijk van moet genieten. En geloof me, ik geniet er ook echt van, maar in mijn hoofd is het de laatste weken niet anders dan druk met alle dingen die ik moet regelen. Dingen die eigenlijk mijn werkgever hoort (of volgens hem hoorde) te regelen. 

Sinds 19 september weet ik dat ik mijn baan kwijt ging raken, maar dat dat op zo'n kort termijn zou zijn, had ik niet verwacht. Ik werk via een uitzendbureau al bijna 2 jaar voor 1 en het zelfde bedrijf. Ik heb het er gigantisch naar mijn zin gehad, maar doordat het bedrijf een re-integratie traject gaat doen, val ik nu buiten de boot. Erg jammer, maar ik snap dat het bedrijf dat wilt. Zeker als je kijkt naar het plaatje kostenbesparing. 

Het uitzendbureau daar en tegen ben ik minder blij om. Sinds begin augustus is er al gezeur. Normaliter krijg ik per week uitbetaald. In augustus ging het fout. Verlopen contract waardoor het systeem vast stond en ik dus niet uitbetaald kreeg. Kan natuurlijk een keer gebeuren, dus wachtte ik geduldig af.  Na 3 weken nog geen salaris te hebben gehad, en ik geen contact kreeg met het betreffende uitzendbureau, heb ik aan de bel getrokken bij mij werk. Ook hun vonden het een belachelijke situatie, en hebben ook meteen gevraagd of hij dit in orde wilde maken. Weer ging er een week voorbij waarin ik niets hoorde van het uitzendbureau. In die week heb ik een klach gestuurd naar het hoofdkantoor van het betreffende uitzendbureau.

Die week erop heb ik boos de telefoon gepakt. Wonder boven wonder werd er na de 2e keer bellen opgenomen. Vraag me niet hoe ik het gedaan heb, maar ik ben rustig gebleven. "Waar ben je mee bezig?" was mijn vraag. "wat wil je weten" was zijn antwoord. "adem in, adem uit" Dat weet je heel goed neem ik aan. Er kwam een stortvloed uit bij die man waar ik nog boos over kan worden. Puntje bij paaltje was ik achterbaks omdat ik achter zijn rug om het hoofdkantoor en het bedrijf op de hoogte had gesteld. Ik noem het niet achterbaks, maar zwaar achterdochtig. Ik hoor niet van je, je onderneemt geen actie, wat verwacht je dan van me? Dat ik blijf wachten op me salaris? 

Na 5 weken had ik eindelijk mijn salaris. Nu alleen het verhaal contract nog. Deze was ondertussen al bijna 1,5 maand verlopen, en ik heb heel wijs mijn mond gehouden. Ik had mijn contract er al op nageslagen, waar de woorden "14 kalenderdagen in acht nemen" en "stilzwijgende verlenging" in stonden. 

Toen werd het 19 september, de dag dat ik mijn nieuwe contract kreeg aangeboden. Eerst nog even gebabbeld over of hij mijn verlof al geregeld had. Nog helemaal niets mee gedaan, dat moet je zelf doen! Meteen kreeg ik na overhandigen contract er een pen achteraan. Of ik even wilde tekenen. Pardon? Nu tekenen? Dat dacht ik even niet. Waarom zou ik tekenen? Nou, het wordt wel tijd voor je nieuwe contract vind je niet? Ja dat wordt het zeker, maar ik teken niets! Hoe zit dat met artikel 1.7? Hij schrok een beetje en vroeg wat ik daar dan mee wilde gaan doen? Nou, lieve meneer de intercedent, ik geloof dat u op dit moment de regels aan uw laars lapt, ik ga dit tot op de bodem uitzoeken. Wil je dit gaan aanvechten dan? Nou ik ga eerst eens even uitzoeken of dit wel mag waar jij mee bezig bent. Volgens hem was er niets aan de hand en lapte hij de regels niet aan zijn laars... Tevens was ik per direct van het rooster afgehaald. Iets wat ik vreemd vond, gezien ik toch verplicht was om te werken. Dit heb ik dan ook mede gedeeld aan hem.

Thuis heb ik meteen rechtsbijstand ingeschakeld. We zijn 2,5 week verder en ik weet ondertussen dat ik in mijn recht sta. Natuurlijk heb ik thuis ook genoeg te doen, maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik me verveel. Ik ben in verwachting, maar ook in afwachting van de gehele procedure m.b.t. rechtsbijstand. Vandaag hebben we weer contact waarin hij een brief heeft gemaakt die naar het uitzendbureau wordt gestuurd. En geloof me, stiekem zou ik erbij willen zijn als hij die brief aan het lezen is. Het zal een pittige brief worden naar hem toe.

Wordt vervolgd...