Waar ik me tijdens de zwangerschap (en daarvoor) niet van bewust was, is dat je leven na de komst van je eerste kind vol zit met ‘eerste keren’. En dat sommige eerste keren net zo spannend zijn als rijexamen doen wist ik dus al helemaal niet. Pfff, regelmatig heb ik klotsende oksels sinds ik moeder ben.

Voordat ik moeder werd ging ik sowieso elk jaar op wandelweekend met een vriendin. Kilometers lopen op een plek in Nederland waar we nog nooit eerder waren geweest, twee overnachtingen in een B&B, lekker eten en wijn drinken. We besloten toen dat we ook eens een buitenlandtripje moesten plannen. Málaga leek ons een goede keuze. Alleen toen werd ik moeder…

Multitasken is sinds de geboorte van onze zoon de nieuwe standaard. Privé, maar zeker ook in combinatie met werken. Waar ik voorheen de volledige focus had op mijn werk, switch ik nu tussen twee werelden. Een wereld waarin ik moeder ben en het draait om mijn gezin. In de andere wereld draait het volledig om mijn werk.

Onlangs sprak ik met een man. Hij en zijn vriendin spraken samen over wel/geen kinderen krijgen. Ze waren er nog niet helemaal uit, dus vroeg ik hem wat hun twijfel was en hij zei: ‘ik heb niet het idee dat onze vrienden mét kinderen gelukkiger zijn dan wij zonder kinderen’. In deze uitspraak kon ik me helemaal vinden, want de komst van onze zoon maakte mij niet gelukkiger, want gelukkig was ik al. Maar wat is het dan wel?

Ik irriteerde me er rot aan. Van die ouders die zelf even geen leven hadden wanneer hun kind op bed lag. Want, sssst!,straks wordt hij/zij wakker. Ik nam me heilig voor om dat nooit te doen, mocht ik ooit moeder worden. Ik zou de moeder gaan zijn die gewoon de bovenverdieping zou gaan stofzuigen terwijl haar kind een kamer verderop lag te slapen.

“Ik ben voor het eerst alleen thuis met Pep en ik besef me zojuist dat ik nooit meer alleen thuis ga zijn”. Dit berichtje stuurde ik destijds naar een vriendin toen Teun, mijn vriend, even de deur uit moest en ik dus voor het eerst een uurtje alleen thuis was met onze zoon.

Hoe doen die andere moeders dat? Inmiddels kan ik hard lachen om wat ik toen dacht en de paniek die ik toen voelde. Ik weet nu dat mijn lichaam heel sterk is. Ook weet ik dat de drie R’s (rust, reinheid en regelmaat) echte lifesavers zijn. En ook weet ik dat de liefde voor je kindje een onuitputtelijk bron is, waardoor je maar doorgaat, en door, en door. Volle kracht vooruit! En ja, je kunt ook werken en je huis schoonhouden 😉 Sterker nog, je blijft gewoon mens met eigen ambities en behoeften. 

Benieuwd naar de rest van 2024, want wat een jaar was 2023… terwijl ik dit schrijf schieten er ontelbare herinneringen door mijn hoofd. De afgelopen 9 maanden zaten boordevol pieken, dalen, leermomenten, angsten, slapeloze nachten, maar bovenal spatte het uit elkaar van liefde.