Op vakantie zonder je kind en je partner
Ontaarde moeder of goede zelfzorg?
Voordat ik moeder werd ging ik sowieso elk jaar op wandelweekend met een vriendin. Kilometers lopen op een plek in Nederland waar we nog nooit eerder waren geweest, twee overnachtingen in een B&B, lekker eten en wijn drinken. We besloten toen dat we ook eens een buitenlandtripje moesten plannen. Málaga leek ons een goede keuze. Alleen toen werd ik moeder…
Kan ik dat wel maken?
‘Natuurlijk kun je gewoon op vakantie gaan zonder je kindje en partner. Je bent naast moeder ook gewoon nog steeds mens met eigen behoeften’. Ik hoor het mezelf nog zeggen. Maar nu dat tripje Málaga geboekt was begon ik me toch af te vragen wie ik daar nu eigenlijk een plezier mee deed? Mezelf? Geen idee, want weggaan zonder mijn zoon en partner betekende ook dat ik hen “alleen” liet! What was I thinking?!?! En wat zullen anderen mensen daar wel niet van denken?
Het leek nog het meest op heimwee
Aan dat laatste had ik eigenlijk gewoon maling. Het boeit me niet echt wat andere mensen van me vinden. Ook was ik het nog steeds met mezelf eens dat ik prima een paar nachten weg kan, ook al ben ik moeder. Mijn zoon is bij mijn partner ook in hele goede handen en samen redden zij het prima. Maar wat was het dan dat ik voelde? Ergens diep van binnen zat het niet helemaal lekker. De ochtend van mijn vertrek wist ik het. Ik herkende het gevoel uit duizenden! Als kind zijnde had ik heimwee. Het idee dat ik ergens anders moest gaan slapen, weg uit mijn vertrouwde plek zorgde ervoor dat ik me mega rot voelde en ik wilde dan niets anders dan naar huis. En precies dat voelde ik nu. Ik ging weg, met lood in mijn schoenen en als ik er niet zo veel zin in had gehad, was ik lekker thuis gebleven.
De knop ging om
Eenmaal in de auto opweg naar het vliegveld wist ik mezelf weer in de juiste modus te krijgen. Als ik dan toch naar Málaga ga kan ik er maar beter van genieten ook. En dat deden we. We fietsten door de stad, we lagen op het strand, we wandelden door de Caminito del Rey, dronken ijskoude biertjes, aten de meest heerlijke tapas, slenterden door mooie straatjes en deden alleen dingen waar we zin in hadden. Via WhatsApp en FaceTime had ik contact met het thuisfront (daar liep het overigens op rolletjes) en de dagen vlogen voorbij.
Aanrader met gemengde gevoelens
Het grootste voordeel van dit tripje? Ik kwam volledig opgeladen weer terug en genoot nog intenser van mijn twee mannen! Alsof ik vier dagen in een andere wereld had geleefd. Geen klok, geen verplichtingen en even niet zorgen. Maar jongens, wat was ik blij ze weer dicht bij me te hebben! Er even tussenuit zonder man en kind(eren) is dus een absolute aanrader wat mij betreft, maar wel eentje met gemengde gevoelens ;-) En dat is maar goed ook!